مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان مبتني بر ذهني سازي بر انطباق و الگوهاي ارتباطي در همسران افراد مبتلا به وسواس فكري و عملي

وسواس اختلالي است مزمن و ناتوانگر كه با پيدايش افكار و رفتارهاي تكراري و پايدار همراه با اضطراب شناخته مي شود. بنابر نقش خانواده در روند وسواس در افراد خانواده، هدف از اين پژوهش مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان مبتني بر ذهني سازي بر انطباق و الگوهاي ارتباطي در همسران افراد وسواسي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي و دو مرحله اي (پيش آزمون . پس آزمون) در سه گروه آزمايش (گروه پذيرش و تعهد . گروه ذهني سازي . گروه گواه) بود. نمونه هاي پژوهشي 45 نفر از همسران افراد داراي اختلال وسواس بود كه در سه گروه 15 نفره آزمايشي قرار گرفتند. نتايج نشان داد نمرات الگوهاي ارتباطي در پس آزمون گروه ذهني سازي از گروه پذيرش و تعهد به گونه معنادار كمتر است (0.05 P). اما ميان نمرات انطباق در پس آزمون گروه پذيرش و تعهـد و گروه ذهني سازي تفاوت معنادار نيست (0.05 P). همچنين نمرات انطباق در پس آزمون گروه پذيرش و تعهـد از گروه كنترل به طور معناداري كمتر است (0.05 P). بنابراين نمرات انطباق همسران گروه پذيرش و تعهد و گروه ذهني سازي تفاوتي ندارد. اما اثربخشي رويكرد ذهني سازي نسبت به رويكرد پذيرش و تعهد در الگوهاي ارتباطي همسران بيشتر است