تحليل ادبي- تاريخي قرآن‌بودن جمله «الشَّيخُ وَالشَّيخَةُ إِذَا زَنَيا فَارْجُمُوهُمَا أَلْبَتَّةً»

به‌باور مسلمانان، ميان قرآن نازل‌شده و قرآن كنوني رابطه تساوي وجود دارد و هرآنچه كه به‌عنوان قرآن نازل شده، در قرآن كنوني است، اما مطابق برخي از روايات، تعداد انگشت‌شماري از صحابه مدعي شده‌اند عبارت‌هايي را به‌عنوان قرآن به‌خاطر دارند كه در مصحف وجود ندارد! مشهورترين اين عبارت‌ها، آيه ادعايي رجم (الشَّيخُ وَالشَّيخَةُ إِذَا زَنَيا فَارْجُمُوهُمَا أَلْبَتَّةً) مي‌باشد. چنين ادعايي به هفت نفر از صحابه، به‌ويژه عمربن خطاب نسبت داده شده است. در اين مقاله با ابزار كتابخانه‌اي و روش توصيفي ـ تحليلي ـ انتقادي، امكان قرآن‌بودن اين عبارت از روزنه ادبي و تاريخي مورد بررسي قرار گرفت و نتيجه حاصل آنكه: 1- اين ادعا توسط بيش از يك نفر از صحابه نمي‌تواند مطرح شده باشد. 2- عبارت رجم به‌جهت مشكلات مختلفي از جمله كثرت تكامد، فصيح نبودن، متأخر بودن و تعارض با ساير آيات نمي‌تواند قرآن باشد و احتمالاً اقتباسي از آيه 38 سوره مائده است. 3- اشتباه‌گرفتن اين عبارت با آيه منافاتي با اعجاز و همانندناپذيري قرآن ندارد.