نابرابري توزيع فضايي واحدهاي فناور و شركت‎هاي دانش‎ بنيان و ضريب تمركز فناوري در استانهاي ايران

كشور ايران جهت دستيابي به يك رشد و توسعه پايـدار و فراگير و رقابت در عرصه جهاني نيازمند يك تحول اقتصادي از سطح اقتصاد منبع محور بـه سـمت اقتصـاد دانـش محـور است. در اين ميان شركت‌هاي دانـش بنيـان موتـور توسـعه و ايجاد چنين تحولي محسوب مي‌ شوند. اما نكته بسيار مهم در اين ميان، عدم وجود برابري توزيع مناسب شركت ‌هاي دانش ‌بنيان در مناطق مختلف كشور است. لذا اين مطالعه به بررسي نابرابري توزيع فضايي واحدهاي فناور شركت ‌هاي دانش بنيان در استان هاي ايران پرداخته است. نتايج اين مطالعه بيانگر آن است كه بيشترين تعداد واحدهاي فناور و تحقيق و توسعه مستقر در بخش چند مستأجره و اراضي مربوط به پارك علم و فناوري شيخ بهايي در استان اصفهان بوده است. همچنين بيشترين مجموع فروش واحدهاي فناور  مربوط به پارك علم و فناوري پرديس استان تهران بوده است. در اين مقاله تصويري از نابرابري در توزيع فضايي واحدهاي فناور و شركت هاي دانش بنيان و ضريب تمركز فناوري در استان هاي كشور با استفاده از شاخص هاي مختلف؛ همچون ضريب جيني، شاخص تايل، اتكينسون، دالتون و هرفيندال استفاده شده است. يافته‌ هاي تحقيق مويد نابرابري توزيع فضايي در كشور مي‌باشد.