پيش بيني تمايل به ترك خدمت پرستاران از طريق تعهد سازماني آن ها با ميانجيگري سازگاري ارزش هاي فردي و سازماني دربيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران

مقدمه: ترك خدمت پرستاران، مشكلات بزرگي در خدمت رساني به بيمار و كيفيت مراقبت ايجاد مي كند. تعهد سازماني و سازگاري بين ارزش هاي فردي و سازماني پرستاران باعث كاهش تمايل به ترك خدمت در پرستاران مي شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين تعهد سازماني و تمايل به ترك خدمت با توجه به نقش ميانجي ارزش هاي فردي و سازماني انجام شد. روش بررسي: در مطالعه توصيفي حاضر جامعه آماري شامل پرستاران شاغل در بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران در سال 1402 بودند. تعداد 250 نفر به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي تمايل به ترك خدمت كيم و همكاران، تعهد سازماني آلن ومير، تناسب فرد سازمان اسكروگينس و جمعيت شناختي پاسخ دادند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و روش بوت استراپ و آزمون سوبل در مدل سازي معادلات ساختاري با نرم افزار ايموس استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل مسير نشان داد اثر مستقيم تعهد سازماني بر ارزش هاي فردي و سازماني و تمايل به ترك خدمت معنادار است و اثر مستقيم ارزش هاي فردي و سازماني بر تمايل به ترك خدمت معنادار است. هم چنين اثر غير مستقيم تعهد سازماني بر تمايل به ترك خدمت با ميانجي گري ارزش هاي فردي و سازماني تاييد شد.نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاضر نشان دهنده اثر ميانجي ارزش هاي فردي و سازماني در ارتباط بين تمايل به ترك خدمت و تعهد سازماني است. پيشنهاد مي شود مديران پرستاري در جهت تدوين استراتژي‌ هاي مداخله ‌اي براي بهبود تعهد سازماني و ارزش‌ هاي فردي و سازماني پرستاران بكوشند.