تعيين كننده هاي دموگرافيك وضعيت شناختي سالمندان : مطالعه طولي سالمندي نيشابور

مقدمه: اختلالات شناختي سالمندان با ايجاد اخـتلال درسيستم عصبي، زندگي فردي و اجتمـاعي آنها را تحت تاثير قرار مي دهد و شناسايي سالمنداني كه بيشتر در معرض خطر بروز اين اختلالات هستند حائز اهميت است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي تعيين كننده هاي دموگرافيك وضعيت شناختي سالمندان مراجعه كننده به مركز كوهورت سالمندي در نيشابور انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي بر اساس داده‌هاي فاز اول ثبت نام مطالعه كوهورت طولي سالمندي نيشابور بر روي 3451 نفر از افراد 60 سال به بالا (52.5% زن و 47.5% مرد) از سال 1395 آغاز و تا پايان سال 1397 انجام شد. انتخاب نمونه آماري ابتدا به روش طبقه بندي و سپس به روش تصادفي صورت گرفت.  جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي جمعيت شناختي، پرسشنامه كوتاه وضعيت شناختي (MMSE) ، ارزيابي شناختي مونترال (MOCA)  صورت گرفت و داده ها با استفاده از آزمون  tمستقل، تحليل واريانس (ANOVA)و رگرسيون چندگانه سلسله مراتبي در نرم افزار spss16 تجزيه و تحليل شدند.يافته‌ها: با ابزار MMSE فقط يك پنجم سالمندان (20.3%) و با ابزار MOCA تقريبا نيمي از شركت كنندگان(49.3%) اختلال شناختي نداشتند. با افزايش سن اختلال شناختي شديدتر مي شد(0.05 p) شدت اختلال شناختي در زنان(0.05 p)، زندگي به تنهايي(0.05 p) ، شغل خانه داري (0.05 p) و افراد بي سواد بيشتر بود(0.05 p).نتيجه گيري: غربالگري اختلالات شناختي در سالمندان و مداخلات زودرس از جمله برگزاري كلاس هاي آموزشي خصوصاً براي زنان با سطح سواد پايين كه همسرانشان فوت شده‌اند، مي‌تواند به پيشگيري از پيشرفت اختلال و بهبود كيفيت زندگي در آنان منجر گردد.