تحليل وضعيت تاب‌آوري شهر تهران با رويكرد مرور سيستماتيك

هدف پژوهش حاضر اين است كه با استفاده از روش مرور سيستماتيك، مطالعات حوزه تاب آوري شهري در تهران را تحليل كند. نويسندگان با استفاده از كليدواژه‌هاي «تاب‌آوري» و «تاب‌آوري شهري» در پايگاه‌هاي اطلاعاتي اس.آي.دي و مگ ايران مطالعات مربوط به تاب‌آوري شهري در تهران را جستجو كردند. براي انتخاب مطالعات جهت ورود به‌مرور سيستماتيك از چارچوب پريسما استفاده شد كه درنهايت 55 مطالعه به فرايند مرور سيستماتيك وارد شدند. 49 درصد از مطالعات مرور شده به اين نتيجه رسيدند كه ميزان تاب آوري در سطح مناطق شهري تهران متفاوت است. عدم دسترسي يكسان به خدمات شهري، وجود بافت فرسوده در برخي مناطق و متفاوت بودن توانايي مالي و سطح مشاركت اجتماعي ساكنان ازجمله دلايل متغير بودن تاب آوري در سطح مناطق شهري تهران است. علاوه براين، 38 درصد از مطالعات به اين نتيجه رسيدند كه وضعيت تاب آوري در شهر تهران نامطلوب است؛ كه دراين‌بين سكونتگاه هاي غيررسمي، بافت هاي فرسوده و بافت مركزي شهر تهران شرايط نامناسب تري داشتند. در مجموع مرور سيستماتيك نشان از دو ويژگي برجسته وضعيت تاب آوري شهر تهران دارد. مشخصه اول نشان دهنده وضعيت متفاوت تاب آوري در سطح شهر تهران و مشخصه دوم نشان از وضعيت نامناسب تاب آوري در برخي از محدوده هاي شهر تهران مي دهد. اين نتايج مي تواند براي سياستگذاران و دست اندركاران مديريت شهري بسيار حائز اهميت باشد. بدينسان كه با استفاده از نتايج اين مطالعه، برنامه ريزان و مديران شهري مي تواند سياست ها، طرح ها و برنامه هاي ارتقاي تاب آوري شهر تهران را متناسب با وضعيت هر كدام از مناطق شهري تهيه، بررسي يا به روز كنند.