شناخت ظرفيت ها و چالش هاي مديريت مصرف آب در گياه بادام زميني (مطالعه مروري)

كشاورزي اصلي ترين و مهم ترين منبع تأمين مواد غذايي در دنيا به شمار مي رود، از اين رو نقش به سزايي در ايجاد تعادل در امنيت غذايي، اجتماعي و حتي سياسي كشورهاي جهان دارد. يكي از مؤثرترين راهكارهاي مقابله با بحران آب و افزايش كمي و كيفي توليدات در بخش كشاورزي، توجه جدي به بهره وري آب كشاورزي و ارتقاي آن با اعمال روش ها و سياست هاي حكيمانه و كارآمد مي باشد. ارتقاي بهره وري آب، نيازمند مديريتي هوشمندانه است كه ابزارها و روش ها را به خوبي شناسايي كند و با توجه به شرايط، بهترين آن ها را انتخاب و تلاش هاي لازم را در استفاده از آن ها فراهم نمايد. مديريت آبياري با رويكرد استفاده مناسب از منابع آب مي تواند به عنوان نوعي مديريت آب در مزرعه به افزايش سطح زير كشت و مصرف بهينه كمك كند. در ايران، بقولات در تأمين انرژي افراد جامعه نقش به سزايي دارند و سعي شده است كه افزايش بهره وري مصرف آب با مساله توليد و خودكفايي كشور متناسب باشد. تعيين و تحليل شاخص ها و ظرفيت هاي بهره وري آب مي تواند راهكار مناسبي جهت سياست گذاري هاي درست براي توليد محصول بادام زميني در راستاي حصول حداكثر سود، توسعه پايدار، امنيت توليد و اشتغال و موجبات صادرات و ارزآوري با توجه به پتانسيل بالاي آن شود. اما در اين ميان نمي توان تنها به بهره وري مصرف آب در جهت تعيين مصرف اكتفا كرد. پژوهش حاضر، ارتباط مقدار آب مصرفي و عملكرد محصول، تاثير كم آبياري بر عملكرد و اثر روش هاي مختلف آبياري و بهره وري مصرف آب در بادام زميني، شاخص برداشت در شرايط آبياري كامل و تنش آبي و همچنين اهميت مديريت هاي مختلف آبياري در زمان كمبود آب در بادام زميني را به صورت تفضيلي ارائه مي نمايد.