مقايسه اثر چند پليمر اكريليكي در كاهش تحرك برخي فلزات سنگين در يك خاك آلوده

يكي از مسايل مهم و اساسي در دنياي امروز پاكسازي خاك هاي آلوده به آلاينده هاي آلي و معدني مي باشد و بر اين اساس، خارج نمودن آلاينده از خاك (استخراج) و يا غير متحرك سازي آن يكي از راهكارهاي پالايش خاك مي باشد. اين پژوهش براي بررسي تأثير پلي مرهاي مختلف در غير متحرك كردن فلزات سرب، روي و كادميم در خاك اطراف معدن سرب و روي انگوران استان زنجان انجام گرفت. براي انجام اين پژوهش از يك آزمايش فاكتوريل (سه فاكتوره) در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار استفاده شد. فاكتورهاي مورد بررسي را نوع پلي مر در سه سطح (كاتيوني، آنيوني و غير يوني) مقدار پلي‌مر مصرفي در چهار سطح (صفر، 0.5، 1 و 2 گرم در كيلوگرم خاك) و مدت زمان تماس پلي‌مر با خاك در هفت سطح (صفر، 3، 9، 72، 168، 236 و720 ساعت) تشكيل مي‌دادند. نمونه هاي خاك با پلي مرها محلول پاشي و در زمان هاي مختلف غلظت قابل استخراج سرب، روي و كادميم اندازه گيري گرديد. داده‌ ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SAS مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد با افزايش مدت زمان تماس پلي مر با خاك ميزان تحرك فلزات سنگين در خاك كاهش يافت و همچنين با افزايش ميزان مصرف پلي مر ميزان تثبيت فلزات در خاك افزايش و پلي مر آنيوني به ميزان بيش تري سرب، روي و كادميم را در خاك غير متحرك كرد. سرب قابل استخراج به ميزان 76 %، روي قابل استخراج 72 % و كادميم قابل استخراج 88 % توسط پلي مر آنيوني غير متحرك گرديد. توصيه مي‌شود اين پليمر اكريليكي براي كاهش تحرك فلزات سنگين از قبيل سرب، روي و كادميم مورد استفاده قرار گيرد.