آينده پژوهي مديريت بافت‌هاي با ارزش تاريخي شهري (مطالعه موردي: منطقه 8 شهرداري كلانشهر تبريز)

عليرغم اهميت بافت هاي تاريخي، انواع مشكلات مالي، مديريتي، كالبدي مانع از دستيابي به توسعه اين بافت ها بوده است. با توجه به اهميت اين موضع هدف اصلي اين پژوهش شناسايي چالش هاي مديريت بافت هاي باارزش تاريخي شهري در كلانشهر تبريز است. پژوهش به لحاظ ماهيت كاربردي و به لحاظ روش توصيفي تحليلي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل خانوارهاي ساكن منطقه 8 شهرداري تبريز و 20 نفر از كارشناسان و خبرگان بوده است. در سطح خانوارها، با استفاده از آلفاي كرونباخ و به روش تصادفي ساده، 367 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گرديد. تجزيه‌وتحليل يافته هاي پژوهش با استفاده از دانش آينده پژوهي مبتني بر نرم‌افزار ميك مك و آزمون آماري رگرسيون خطي به روش گام‌به‌گام صورت گرفت. نتايج يافته هاي پژوهش نشان داد كه برخورداري پايين از زيرساخت‌هاي شهري از جمله فضاي سبز ، قرارگيري بافت‌هاي تاريخي در درون شهر و مشكلات ترافيكي، چالش هاي مديريت بحران در درون بافت تاريخي و تراكم زياد ساخت و ساز در درون اين بافت ها و سختي تردد وسائط نقليه به ترتيب با مقادير 1362، 801، 769 و 865 به عنوان مؤلفه هاي (چالش هاي) كليدي در زمينه مديريت توسعه بافت باارزش تاريخي شهر تبريز در منطقه 8 شهري هستند. همچنين يافته هاي پژوهش با استفاده از آزمون رگرسيون خطي گام به گام نشان داد كه مهم‌ترين مؤلفه هاي مديريت بافت باارزش تاريخي شامل اتخاذ رويكرد يكپارچه در خصوص مديريت و توسعه بافت باارزش تاريخي شهري، هماهنگي اقدامات ساير دستگاه‌ها اجرايي به‌واسطه جامع‌نگري، توانمندي دانش مديريان شهري در ارتباط با مديريت محلي و اتكا بر مؤلفه‌هاي محلي مديريت بافت باارزش تاريخي. درنهايت مي توان گفت كه مهم‌ترين راهكار رفع چالش مديريت بافت هاي باارزش تاريخي و توجه به تمامي ابعاد مديريتي، مالي، اجتماعي و كالبدي- زيرساختي به صورت همزمان است.