تاثير مسكن مهر در تغييرات جمعيتي و مهاجرپذيري شهرها

مسكن مهر يك تجربه ويژه از مداخله مستقيم دولتها است كه در مقياس گسترده‌ ملي به انجام رسيد و در آن علاوه بر كلان شهرها و شهرهاي بزرگ به سطوح مختلف شبكه شهري توجه گرديد. به همين دليل، نسبت به برنامه هاي مشابه خود در كشورهاي مختلف دنيا متمايز مي‌باشد. مسكن مهر بر جهت جريان مهاجرت ها در شبكه شهري تاثير داشت، به گونه اي كه با افزايش ساخت مسكن مهر به نسبت خانوارهاي موجود شهرهاي كشور، ميزان نرخ رشد جمعيت و نهايتا مهاجرپذيري افزايش يافت و اين موضوع، فرضيه تحقيق حاضر را تشكيل داد. روش تحقيق مقاله، توصيفي - تحليلي است. آمار و اطلاعات از طريق روش كتابخانه‌اي و اسنادي جمع آوري گرديد و مطالعات در دو سطح مختلف استاني (31 استان) و نمونه گيري شهري (40 شهر در استانهاي مختلف) به انجام رسيد. سنجش رابطه بين متغيرهاي تحقيق از طريق ضريب همبستگي پيرسون، تراكم كرنل و رگرسيون وزن دار فضايي بررسي شد و يافته‌هاي آن، فرضيه تحقيق را تاييد نمود و هدف بررسي نقش مسكن مهر در تغييرات جمعيتي و مهاجرپذيري شهرهاي ايران است. نتايج تحقيق نشان داد كه افزايش نسبت توليد مسكن ارزان قيمت در شهرها سبب افزايش رشد جمعيت و در نهايت مهاجرپذيري آنها شده است و بيشترين تاثير جمعيتي در درون شبكه شهري را شهرهاي كوچك و متوسط پذيرفته اند. پيشنهادهاي مقاله نيز شامل توانمندسازي، پراكنده سازي و توسعه درون زا مي باشد.