تحليل و ارزيابي ابعاد شهر هوشمند از ديدگاه شهروندان شهر كرمانشاه

شهرها امروزه با چالش هاي پيچيده و به هم پيوسته اي چون رشد فزاينده ي شهرنشيني و جمعيت شهري، عدم توازن در هرم سني، كمبود مسكن، نارسايي زيرساختهاي شهري و خدماتي، معضلات زيست‌محيطي و قطبي شدن رشد اقتصادي مواجه هستند. يكي از مفاهيم جديد جهت مقابله با چالش‌هاي كنوني شهرها در عرصه برنامه ريزي شهري، توسعه شهر هوشمند است كه قابليت‌هاي فيزيكي و مجازي را با هم يكپارچه مي‌كند. پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي -تحليلي در صدد مشخص كردن وضعيت مناطق هشت گانه شهر كرمانشاه از لحاظ بهره مندي از ابعاد و شاخص هاي شهر هوشمند بر اساس 5 بٌعد پويايي هوشمند، مردم هوشمند، زندگي هوشمند، محيط هوشمند و حكمراني هوشمند است كه هر كدام از اين ابعاد نيز شامل 6 گويه مي شوند. از كل جامعه آماري پژوهش، 384 نفر به عنوان حجم نمونه به تفكيك مناطق در نظر گرفته شد و براي تجزيه و تحليل يافته ها، از آزمون‌هاي T-test، Anova، آزمون تعقيبي Tuky HSD، و براي ترسيم نقشه هاي توزيع فضايي ابعاد و شاخص ها در سطح مناطق، از GIS استفاده شده است. نتايج كلي پژوهش بيانگر وضعيت نسبتاً مطلوب شهر كرمانشاه به لحاظ بهره مندي از ابعاد و شاخص هاي شهر هوشمند است؛ ولي منطقه 1 به لحاظ مجموع ابعاد مورد بررسي با كسب رتبه اول و وضعيتِ مطلوبيتِ مناسب، انطباق بيشتري با شاخص هاي شهر هوشمند دارد. در مقابل، مناطق 2 و 5 در رتبه هاي آخر و وضعيت مطلوبيت پايين - نامطلوب، با شاخص هاي شهر هوشمند فاصله دارند؛ لذا در يك اولويت بندي، به عنوان مناطق محروم از نظر شاخص ها و ابعاد شهر هوشمند براي توسعه معرفي مي گردند.