شناسايي پيشران هاي كليدي موثر بر آينده تغيير اقليم و تاب آوري شهر اصفهان

يكي از بزرگ‌ترين چالش‌هاي قرن حاضر، پديده تغيير اقليم مي‌باشد. افزايش تعداد و شدت بروز بلاياي طبيعي تحت تأثير تغيير اقليم منجر به پيامدهاي ناگوار در ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي و زيست‌محيطي در شهرها شده است. از طرفي ديگر، در دهه‌هاي اخير، تلاش‌هاي جهاني و ديدگاه‌هاي مختلفي براي كاهش عواقب مخرب تغييرات اقليمي ارائه‌شده است. يكي از مهم‌ترين راهكارها در مقابله با اين مسائل، رويكرد تاب‌آوري شهري در پاسخ به تغييرات اقليمي است كه تحت عنوان تاب‌آوري اقليمي مطرح مي‌باشد. اين پژوهش ازلحاظ هدف كاربردي، ازنظر روش تركيبي و ازنظر ماهيت بر اساس روش‌هاي جديد علم آينده‌پژوهي، است. با توجه به ماهيت اين پژوهش، از روش تحليل ساختاري، MIC MAC  و دلفي بهره گرفته‌شده است. براي تكميل پرسشنامه‌ها از روش گلوله برفي استفاده شد كه درنهايت تعداد 80پرسشنامه الكترونيكي با پاسخ صحيح به دست آمد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد تفاوت عددي تأثيرگذاري و تأثيرپذيري ابعاد زيست‌محيطي در مقايسه با ابعاد ديگر  قابل‌توجه‌تر مي‌باشد. بالاترين رتبه‌هاي اثرگذاري غيرمستقيم به متغيرهاي ناحيه اول به‌خصوص تأمين آب آشاميدني و غذاي سالم و توجه به افزايش فضاهاي باز شهري مربوط است. در حالت كلي از ميان 66 متغير بررسي‌شده اين پژوهش،30 متغير به‌عنوان متغيرهاي كليدي مؤثر برتاب آوري شهر اصفهان انتخاب‌شده است. همچنين فقط متغير اعتبارات  در اين تحقيق، نقش متغير راهبردي را به دست آورد و نحوه پراكنش متغيرها در محورهاي تأثيرگذاري – تأثيرپذيري مستقيم و غيرمستقيم، نشان از ناپايداري سيستم دارد. درنهايت، مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه جهت هرگونه برنامه‌ريزي در راستاي  تاب‌آوري شهر اصفهان در برابر تغييرات اقليمي، بايد به نقش كليدي و اساسي اين متغيرها و عوامل توجه نمود.