شناسايي و تحليل پيشران ها و راهبردهاي كيفيتِ مكان با هدفِ تحقق بازآفريني شهري پايدار (موردپژوهي: ناحيۀ منفصل شهري نايسر؛ سنندج)

شهرها به دليل ماهيت پوياي خود و همچنين درگير بودن با مسائل متنوع اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، مديريتي و... همواره در مسير رشد و توسعۀ خود با مسائل و تنگناهاي جديدي روبرو بوده است؛ كه يكي از اين معضلات، بافت‌هاي ناكارآمد شهري مي‌باشد كه براي ساماندهي آنها نيازمند آگاهي از تجارب، الگوها و شيوه‌هاي نوين برنامه‌ريزي شهري مانند بازآفريني مي‌باشد تا از بروز آشفتگي‌هاي بيشتر جلوگيري نمايد. بنابراين هدف اين تحقيق شناسايي و تحليل پيشران‌ها و راهبردهاي كيفيتِ مكان با هدفِ تحقق بازآفريني شهري پايدار در ناحيۀ منفصل شهري نايسر (در شهر سنندج) براي دستيابي به اين مهم مي‌باشد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و با توجه به مؤلفه‌هاي مورد بررسي، رويكرد حاكم بر آن روش توصيفي – تحليلي مي‌باشد و از تكنيك پويش محيطي و دلفي براي شناسايي متغيرها و شاخص‌ها استفاده شده است. سپس پرسشنامه‌ي نيمه‌ساختاريافته بين 40 كارشناس متخصص و خبره در حوزۀ مسائل شهري توزيع شد و داده‌هاي بدست آمده از طريق نرم‌افزار MICMAC و Scenario Wizard تجزيه و تحليل شدند. نتايج تحقيق نشان داد كه سيستم شهري بخصوص در بخش بافت فرسوده‌ و ناكارآمد ناحيه منفصل شهري نايسر (در شهر سنندج) شرايط ناپايداري را سپري مي‌كند. همچنين بر اساس تحليل‌هاي انجام گرفته، 20 عامل به‌عنوان پيشران‌هاي كليدي براي ارتقاي كيفيت مكان در راستاي تحقق‌پذيري بازآفريني شهري پايدار نايسر شناسايي شدند. همچنين از مجموع 4039 قضاوت سلولي انجام شده، 128 اثر محدودكنندۀ شديد، 362 اثر محدودكنندۀ متوسط، 723 اثر محدودكنندۀ ضعيف، 1801 موارد فاقد اثر متقابل، 65 اثر تقويت‌كنندۀ شديد، 304 اثر تقويت‌كنندۀ متوسط و 656 اثر تقويت‌كنندۀ ضعيف براي تحقق كيفيت مكان در راستاي تحقق بازآفريني پايدار مشخص شدند.