مدل‌‌يابي معادلات ساختاري اُميد تحصيلي براساس هويت تحصيلي و هيجان تحصيلي با ميانجي‌‌گري درگيري تحصيلي در دانش‌‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف مدل‌‌سازي معادلات ساختاري اُميد تحصيلي براساس هويت تحصيلي و هيجان تحصيلي با نقش ميانجي‌ درگيري تحصيلي در دانش‌‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر قم انجام شد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي - همبستگي و مبتني بر مدل‌‌سازي معادلات ساختاري بود. جامعه‌‌ي آماري اين پژوهش را دانش‌‌آموزان دختر مقطع متوسطه‌‌ي دوم شهر قم تشكيل مي‌‌داد. حجم نمونه شامل 400 نفر بود كه به شيوه نمونه‌‌گيري خوشه‌‌اي چندمرحله‌‌اي و براساس جدول كرجسي و مورگان انتخاب شده و به پرسش‌‌نامه‌‌هاي منزلت‌‌هاي هويت تحصيلي واز و ايزاكسون (2008)، هيجان تحصيلي پكران (2005)، درگيري تحصيلي ريو (2013) و اميد تحصيلي سهرابي و ساماني (2011) پاسخ دادند. كليه‌‌ي تحليل‌‌هاي آماري در سطح خطاي 05/0 و با كمك نرم‌‌افزار 23 Amos انجام شد. يافته‌‌ها بيانگر تأثير مثبت و معنادار هويت تحصيلي بر اميد تحصيلي هم به صورت مستقيم و هم با ميانجي‌‌گري درگيري تحصيلي بود. امّا تأثير معناداري ميان هيجان تحصيلي و اميد تحصيلي به صورت مستقيم و همچنين با ميانجي‌‌گري درگيري تحصيلي يافت نشد. بنابراين مي‌توان با برنامه‌‌ريزي در راستاي ارتقاي اُميد به آينده‌‌ي تحصيلي و بهبود عملكرد تحصيلي با درگيري تحصيلي و شكل‌‌گيري هويت دانش‌‌آموزان بهره برد.