پيش‌بيني اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان بر اساس هوش عاطفي، سلامت روان و رضايت از زندگي

پژوهش حاضر به‌منظور بررسي پيش‌بيني اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان مقطع متوسطۀ اول شهر قم بر اساس هوش عاطفي، سلامت روان و رضايت از زندگي انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصيفي - هم‌بستگي و از نظر هدف كاربردي است. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل 350 نفر از دانش‌آموزان مقطع متوسطۀ اول شهر قم در سال تحصيلي 1403-1402 بود. حجم نمونه از طريق نرم‌افزار GPower 3.1، 128 نفر تعيين و اعضاي نمونه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از چهار پرسش‌نامه ‌استاندارد اشتياق تحصيلي، هوش عاطفي كورن، سلامت روان گلدبرگ (GHQ) و رضايت از زندگي داينر استفاده شد. ارزيابي پايايي پرسش‌نامه‌ها به روش آلفاي كرونباخ انجام شد. مقدارهاي آماره آلفا  836/0، 829/0، 705/0، 888/0 به دست آمد كه نشانگر پايايي مناسب ابزار است. تجزيه‌وتحليل آماري داده‌ها از طريق آزمون هم‌بستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با استفاده از نرم‌افزار SPSS 27 انجام شد. يافته‌ها نشان داد با استفاده از روش تحليل رگرسيون هم‌زمان، مدل معني‌داري به دست آمد (0.192= مجذور R تنظيم شده و 0.05 P  و 11.224=F ) اين مدل  19.2 درصد از واريانس را توجيه مي‌كند (0.192= مجذور R تنظيم شده) و اطلاعات مربوط به متغيرهاي پيش بيني كننده نيز ذكر شده است. هوش عاطفي و سلامت روان، پيش‌بيني‌كننده هاي معني‌داري نبودند اما متغير رضايت از زندگي، پيش‌بيني‌كنندۀ معني‌داري بود. يافته‌هاي اين مطالعه داراي چندين پيامد عملي براي مربيان، والدين و سياست‌گذاران داشت. با توجه ‌به اهميت اين عوامل در پيش‌بيني اشتياق تحصيلي، لازم است برنامه‌هاي آموزشي و حمايتي براي ارتقاي هوش عاطفي، سلامت روان و رضايت از زندگي در دانش‌آموزان طراحي و اجرا شود.