مدل‌ سازي مديريت كارآمد سرمايه‌ اجتماعي در سازمان هاي ورزشي

هدف از پژوهش حاضر ارائه‌ الگوي پارادايمي مديريت كارآمد سرمايه‌ اجتماعي در سازمان‌هاي ورزشي بود. اين پژوهش از نظر ماهيت پژوهش كاربردي، نحوه و روش اجرا كيفي‌ـ كمّي (آميخته)، و از لحاظ رويكرد استقرايي‌ـ اكتشافي است. جامعه‌ آماري پژوهش خبرگان آگاه به حوزه‌ تحقيق بودند. نمونه‌گيري به صورت هدفمند و با روش گلوله برفي انجام پذيرفت. ابزار گردآوري داده در بخش كيفي مصاحبه از نوع نيمه‌ساختار يافته بود. در اين مطالعه با 16 نفر مصاحبه انجام شد كه پس از مصاحبه‌ چهاردهم تكرار در اطلاعات دريافتي به‌وضوح قابل مشاهده بود و به مرحله‌ اشباع نظري رسيد. با اين حال، جهت اطمينان از كفايت دو مصاحبه‌ ديگر نيز به انجام رسيد. جهت تعيين روايي از معيار مقبوليت لينكلن و گوبا و جهت تعيين پايايي از روش حسابرسي فرايند و توافق دروني استفاده شد. داده‌ها طي سه مرحله‌ كدگذاري باز و محوري و انتخابي تحليل شدند. در سه مرحله‌ كدگذاري، مقوله‌هاي اصلي و مولفه‌ها شناسايي و به يك‌ديگر مرتبط شدند كه عبارت بودند از مقوله‌ ارتباطي (اعتماد فردي و اعتماد متقابل)، مقوله‌ شناختي (رعايت هنجار و احساس امنيت)، مقوله‌ ساختاري (دموكراسي سازماني)، و مقوله‌ عاطفي (همدلي و سلامت رواني). در نهايت مفاهيم احصاشده در نرم‌افزار Smart Pls تحليل شدند و مدل نهايي شكل گرفت. توجه به مدل ارائه‌شده مي‌تواند زمينه‌ساز مديريت و توسعه‌ سرمايه‌ اجتماعي در سازمان‌هاي ورزشي و بهره‌گيري از مزاياي آن شود.