عنوان مقاله :
تبيين رابطه سرمايه اجتماعي و عملكرد شغلي در ايران با رويكرد فراتحليل: پژوهشهاي بازه زماني 1389 ـ 1399
پديد آورندگان :
ذوالفقاري ، اكبر دانشگاه پيام نور مركز تهران - دانشكده حقوق و علوم اجتماعي - گروه علوم سياسي ـ توسعه
كليدواژه :
اندازه اثر , توسعه اجتماع , سرمايه اجتماعي , عملكرد شغلي , متغير تعديلگر
چكيده فارسي :
هدف: تأثير سرمايه اجتماعي بر عملكرد شغلي بر كسي پوشيده نيست؛ به گونهاي كه تاكنون بهويژه در دهه 1389 ـ 1399 مقالات متعددي در اين زمينه منتشر شده و نتايج متفاوتي داشته است. به همين سبب، هدف اصلي تحقيق تبيين رابطه سرمايه اجتماعي و عملكرد شغلي در ايران (پژوهشهاي بازه زماني 1389 تا 1399) با رويكرد فراتحليل است. روش: روش تحقيق از نوع فراتحليل كمّي (cma3) و ابزار آن پرسشنامه معكوس است. جامعه آماري پژوهش 27 تحقيق پيمايشي (علميـ پژوهشي) است كه 11 پژوهش با رعايت روايي، اعتبار و كيفيت پژوهش، وجود ضريب همبستگي، حجم نمونه، و سطح معناداري انتخاب شدند. روش نمونهگيري هدفمند است. روايي و پايايي پژوهش كنترل و به روش فرمول كوهن و فيشر اندازه اثر آنها برآورد شده است. يافتههاي تحقيق: يافتهها نشان داد اندازه اثر كلي سرمايه اجتماعي بر عملكرد شغلي در حد متوسط رو به بالا يعني به ميزان 467/0 است و با توجه به ناهمگني مطالعات متغير كيفي «نوع جامعه آماري» به عنوان متغيرهاي تعديلگر در محاسبات لحاظ شد و نتايج نشان داد عملكرد شغلي جامعه دانشگاهي بيشتر از جامعه غيردانشگاهي متأثر از سرمايه اجتماعي است. نتيجه: جهت بهبود وضعيت عملكرد شغلي در سازمانهاي مختلف بايد براي ارتقاي سرمايه اجتماعي تلاش مضاعف صورت بگيرد. اين مهم با آموزش ارتباطات اثربخش، بهبود فرايند ارتباطات، افزايش تعاملات ميان كاركنان و مديران در داخل و خارج سازمان، ايجاد فرهنگ و جوّي آكنده از همكاري، اعتماد متقابل، كار تيمي، و مشاركت بين بخشي محقق ميشود و سازمانها را به سمت تعالي و سرآمدي سوق ميدهد.
عنوان نشريه :
مديريت سرمايه اجتماعي
عنوان نشريه :
مديريت سرمايه اجتماعي