مطالعه اي در روابط متقابل ميان تعاملات پويا، رضايت شغلي و كيفيت ارتباطات در دبيران آموزش و پرورش

مقدمه و هدف: رضايت شغلي درسازمان آموزش و پرورش وابسته به عوامل مختلفي از جمله تعاملات سازماني و كيفيت ارتباط مي‌باشد؛ بنابراين هدف از پژوهش حاضر آزمون مدل ساختاري تعاملات سازماني و رضايت شغلي با نقش ميانجي كيفيت ارتباطات دبيران متوسطه شهر سبزوار در سال تحصيلي 1399-1398 مي باشد.روش شناسي پژوهش: پژوهش حاضر با توجه به چگونگي به دست آوردن داده هاي مورد نياز، توصيفي و از نوع همبستگي و به طور مشخص مبتني بر مدل معادلات ساختاري است كه از برآوردهاي بيشينه درست نمايي با تعديل چولگي استفاده شد. جامعه آماري پژوهش كليه دبيران زن و مرد شاغل درآموزش وپرورش شهر سبزوار به تعداد1660 نفر مي‌باشد؛ كه تعداد 313 نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده ازروش نمونه‌گيري تصادفي طبقه اي مورد بررسي قرار گرفتند و به سه پرسشنامه تعاملات سازماني، رضايت شغلي و كيفيت ارتباط پاسخ دادند. داده‌هاي بدست آمده با آزمون‌هاي كولموگروف-اسميرنف، تي تك نمونه‌اي، همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار SPSS وLISREL تحليل شدند.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه تعاملات سازماني هم به طور مستقيم و هم غير مستقيم به واسطه كيفيت ارتباطات نقش كليدي را در رضايت شغلي دبيران دارد. همچنين ميان كيفيت ارتباطات و رضايت شغلي دبيران رابطه متقابلي وجود دارد.بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه به توسعه مطالعات تجاري در بخش هاي مديريت بر آموزش سازمان ها به خصوص مديريت آموزشي كمك زيادي مي كند.