مديريت منابع انساني سبز و عملكرد زيست محيطي، نقش ميانجي سرمايه فكري سبز و رفتار طرفدار محيط زيست

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير مديريت منابع انساني سبز بر عملكرد زيست محيطي، با نقش سرمايه فكري سبز و رفتار طرفدار محيط زيست است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت توصيفي – همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان مركز آموزشي درماني الزهرا (س) اصفهان به تعداد 2000 نفر مي باشد و حجم نمونه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان 322 نفر براي نمونه تعيين شد. روش نمونه گيري در اين پژوهش به صورت در دسترس بوده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه منابع انساني سبز (موسي و عثمان، 2020)، عملكرد محيطي (كيم و همكاران، 2019)، سرمايه فكري سبز (هوانگ و كونگ، 2011)، رفتار طرفدار محيط زيست (رابرسون و كارلتون، 2017) جمع آوري گرديد. جهت تعيين روايي از روايي محتوايي و روايي همگرا و براي بررسي پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي spss و smart pls استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد مديريت منابع انساني سبز بر عملكرد زيست محيطي تاثير معناداري دارد. همچنين مديريت منابع انساني سبز بر عملكرد زيست محيطي با نقش ميانجي سرمايه فكري سبز اثر معناداري دارد. در نهايت مديريت منابع انساني سبز بر عملكرد زيست محيطي با نقش ميانجي رفتار طرفدار محيط زيست نيز تاثير معناداري دارد.