تنوع و فراواني پرندگان مهاجر تالاب بند عليخان ورامين و ارتباط آن با نوسانات آب تالاب و خشكسالي

تالاب‌ها يكي از منحصر به فرد‌ترين اكوسيستم‌هاي سطح زمين هستند كه تغييرات مستقيم و غيرمستقيم انساني عامل از بين رفتن آنها است. مطالعه حاضر به بررسي فراواني و تنوع پرندگان تالاب بند عليخان ورامين و ارتباط آن با تغييرات سطح آب و خشكسالي تالاب در بازه 10 ساله (1400-1390) مي‌پردازد. داده‌هاي سرشماري پرندگان گردآوري و شاخص‌هاي غنا و تنوع گونه‌اي محاسبه شد. تغييرات آب تالاب با استفاده از شاخص تفاضل نرمال شده آب (Normalized Difference Water Index, NDWI)، به كمك تصاوير ماهواره ي لندست تعيين شد. داده‌هاي بارش، دما و شاخص خشكسالي با استفاده از داده‌هاي هواشناسي استخراج و همبستگي بين آنها تحليل شد. نتايج نشان داد كه به ترتيب گونه‌هاي خوتكا (Anas crecca) و اردك سرسبز (Anas platyrhynchos) فراوان‌ترين پرندگان منطقه بوده و بيشترين مقادير شاخص تنوع و غناي گونه‌اي در پرآب‌ترين سال (1398) بدست آمد. رگرسيون خطي نشان داد كه ارتباط مثبت و معني‌داري بين NDWI با تعداد گونه (0/72 = R^2) و فراواني (0/74 = R^2) پرندگان وجود دارد. رابطه معني‌داري بين شاخص خشكسالي و تعداد گونه‌هاي پرندگان (0/62 = R^2) مشاهده شد. به منظور حفظ تنوع ‌و فراواني پرندگان تالاب، جلوگيري از نوسانات زياد سطح آب تالاب كه موجب كاهش مطلوبيت زيستگاه پرندگان مي‌شود، ضروري است.