تنوع و ساختار ژنتيكي گوسفند وحشي در پارك ملي بمو در استان فارس با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

روش‌هاي نمونه‌برداري غيرتهاجمي، از جمله استخراج دي‌ان‌اي از سرگين، انجام مطالعات ژنتيك را براي پژوهشگران ژنتيك حفاظت تسهيل نموده، اما كيفيت و كمّيت دي‌ان‌اي استخراج شده همواره موضوع اصلي اين روش‌ها بوده است. در مطالعه حاضر تنوع و ساختار ژنتيكي گوسفند وحشي (Ovis gmelini) در پارك ملي بمو با نمونه‌برداري به روش سواب سطح سرگين و با استفاده از هشت جفت آغازگر ريزماهواه ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه روش سواب سطح سرگين كارايي بالايي در تعيين ژنوتيپ افراد داشته و مي‌توان اين روش را به‌عنوان يك الگو براي ساير گونه‌هاي جانوري پيشنهاد نمود. مقادير هتروزيگوسيتي مورد انتظار بين 0/502 تا 0/943، هتروزيگوسيتي مشاهده شده بين 0/950 تا 1/00 و ميانگين غناي آللي 8/87 بدست آمد كه نشان از تنوع ژنتيكي قابل توجه در جمعيت دارد. همچنين ميانگين شاخص درون‌آميزي بر اساس تمامي لوكوس‌ها 0/052 محاسبه شد. نشانه‌هايي از وقوع پديده گردنه بطري در جمعيت در گذشته نزديك مشاهده نشد. علي‌رغم تنوع ژنتيكي مناسب در جمعيت موجود، قطع ارتباطات ژني بين اين جميعت با جمعيت‌هاي مجاور و تهديدات جهاني همچون تغييرات اقليمي، ضرورت اجراي برنامه‌هاي معرفي افراد جديد به جمعيت با هدف حفظ پتانسيل تكاملي گونه را دو چندان مي‌نمايد.