تدوين مدل گرايش حسابرسان داخلي به گزارش‌ دهي اقدامات خطاكارانه در ايران

با توجه به منافع و مزيت هايي كه گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه ايجاد نموده است و نظر به جايگاه و موقعيت منحصر به فرد حسابرسان داخلي در سازمان‌ها، اين سوال مطرح مي‌شود كه چه عواملي باعث مي‌شود حسابرسان داخلي در مواجه شدن با اقدامات خطاكارانه و موارد سوال برانگيز موضوع را گزارش نمايند و چرا برخي از افراد تمايل به گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه ندارند. اين پژوهش اولين تحقيقي است كه موضوع حسابرسان داخلي و گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه را در ايران مورد بررسي قرار مي‌دهد. در اين پژوهش، ابتدا با مطالعه ادبيات و تجربه ساير كشورها، تلاش شد تا شناخت كافي از عوامل موثر بر گرايش به گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه توسط حسابرسان داخلي كسب گردد. سپس از طريق مصاحبه با اساتيد دانشگاه و افرادي كه در حوزه حسابرسي داخلي و گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه صاحب نظر بودند، عوامل مؤثر بر گرايش حسابرسان داخلي به گزارش دهي اقدامات خطاكارانه مورد بررسي قرار گرفت و با بهره گيري از روش تحليل تم، مدل گرايش حسابرسان داخلي به گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه در ايران، تدوين گرديد. در اين مدل گرايش حسابرسان داخلي به گزارش‌دهي اقدامات خطاكارانه داراي چهار بعد مي‌باشد كه به ترتيب اهميت شامل بعد فردي، بعد محيطي، بعد سازماني و بعد حرفه مي‌باشد. مدل تحقيق در مجموع داراي 16 مولفه اصلي مي‌باشد كه هريك مورد بررسي قرار گرفت و در انتها مدل نهايي تحقيق ارائه گرديد.