تأثير سبك‌هاي يادگيري بر خودكارآمدي حسابرس: آزمون نظريه يادگيري شناختي

هدف اين پژوهش، بررسي ت‍أثير سبك هاي يادگيري با رويكرد شناختي هاني و مامفورد بر خودكارآمدي حسابرس است. از روش توص‍ي‍‍‍‍‍‍‍في- پي‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍مايش‍‍‍‍‍‍‍‍‍ي و ابزار پرس‍‍‍‍ش نامه اس‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍تاندارد در اين پژوه‍‍‍ش اس‍‍‍‍‍تفاده شده است. نمونه آماري پژوه‍‍‍‍‍ش شامل 513 نف‍‍‍‍ر ح‍‍‍‍‍‍سابرسان شاغل در س‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ازم‍‍ان ح‍‍‍‍سابرس‍‍‍‍ي و موس‍‍‍‍‍س‍‍‍‍‍‍‍ات ح‍س‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ابرس‍‍‍‍ي عض‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍و جام‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍عه ح‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍س‍ابداران رس‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍مي اي‍‍‍‍‍ران واق‍‍‍‍‍‍ع در م‍‍‍‍‍‍ح‍دوده ج‍‍‍‍‍‍‍‍‍غراف‍ي‍اي ت‍‍‍‍ه‍‍‍‍‍ران در سال 1399 مي باشد كه با روش نم‍‍‍‍‍‍ونه گ‍‍‍يري تص‍‍‍‍‍‍ادف‍‍‍‍‍ي س‍‍‍‍‍اده انتخ‍‍‍‍اب ش‍‍‍دند. همچنين از طريق م‍‍‍‍‍‍‍‍دل س‍‍‍‍‍‍‍ازي مع‍‍‍‍‍‍‍‍ادلات س‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍اخ‍تاري با به كارگي‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ري نرم افزار ل‍‍‍‍‍‍‍‍ي‍زرل، فرضيه هاي تحقيق مورد آزمون قرار گرفت. شواهد آزمون نشان مي دهد كه بين سبك هاي يادگيري با رويكرد شناختي هاني و مامفورد و خودكارآمدي حسابرس رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. همچنين،  سبك هاي يادگيري عمل گرا، فعال، متفكر و نظريه پرداز به ترت‍‍‍يب بر خودكارآمدي حسابرس بي‍‍‍شترين تأث‍‍‍ير را دارند. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه سب‍ك هاي يادگيري، خودكارآمدي حسابرس را تحت تأثير قرار مي دهد. به طوري كه، سبك هاي يادگيري بر باور حسابرسان نسبت به توانايي هاي آنان در انجام دادن موفقيت آ ميز كارها، تصميم گيري ها و قضاوت حرفه اي تأثيرگذار است. لذا، نتايج اين تحقيق مفاهيم نظريه يادگيري شناختي هاني و مامفورد را وارد متون تحقيقات رفتاري در حسابرسي مي نمايد.