تحليل انتقادي گفتمان‌مدار براساس الگوي ون ليوون داستان حضرت موسي در سوره طه به عنوان نمونه

الگوي جامعه‌شناختي‌معنايي ون ليوون از جمله رويكردها و شاخه‌هاي جديد تحليل گفتمان انتقادي مي‌باشد كه با شناسايي لايه‌هاي پنهان متن و واكاوي كنشگران اجتماعي آن، منتقد را قادر به كشف لايه‌هاي زيرين گفتمان موجود مي‌كند. در همين راستا داستان حضرت موسي(ع) پربسامدترين داستان در قرآن كريم مي‌باشد كه از جهت دارابودن نظام گفتماني، تحليل شخصيت‌هاي اجتماعي و مولفه‌هاي گفتمان‌مدار اين داستان موجب درك بهتر از متن و كشف ايدئولوژي پنهان در آن مي‌شود. نگارندگان در جستار حاضر درصدد هستند به روش توصيفي-تحليلي و بر مبناي الگوي ون ليوون مولفه‌هاي گفتمان‌مدار داستان حضرت موسي در سوره طه را مورد واكاوي قرار دهند تا بازنمايي كنشگران اجتماعي آن شناسايي شود. لذا مهم ترين پرسش‌هاي كه پژوهش پيشرو در پي آن است كه كدام يك از مؤلفه‌هاي گفتمان‌ مدار روايت حضرت موسي(ع) در سوره طه براساس الگوي ون ليوون بيشترين بسامد را داشته و دليل اين موضوع چيست؟ نتايج تحقيقات نشان مي‌دهد كه الگوي گفتمان‌مدار ون ليوون در تحليل نظام گفتماني روايت حضرت موسي(ع) در اين سوره كارايي دارد. همچنين مؤلفه‌هاي اظهار با 637 مورد بسامد بالاتري نسبت به مؤلفه‌هاي حذف كه با 137 منعكس گرديده، داشته است، اين موضوع در راستاي هدف داستان مي‌باشد و بدان معناست كه نويسنده قصد دارد با ارائه كارگزاران فعال اجتماعي از پوشيده‌گويي بپرهيزد تا عبرت‌گيري براي مخاطب سهل و روشن گردد.