بررسي اثربخشي روش بازبيني اسكار در محل جوشگاه پيوند در كاهش ميزان بروز آستيگماتيسم به دنبال عمل كراتوپلاستي نفوذي (PK)

بررسي اثربخشي روش بازبيني اسكار در محل جوشگاه پيوند در كاهش ميزان بروز آستيگماتيسم به دنبال عمل كراتوپلاستي نفوذي (PK)

مقدمه و هدف: آستيگماتيسم از عوارض شايع عمل پيوند نفوذي (PK) و لايه اي (LK) قرنيه است كه به دليل ايجاد اختلال بينايي موجب عدم موفقيت عمل مي‌شود. در اين مطالعه، اثربخشي بازنگري اسكار درست در محل عمل، بر ميزان آستيگماتيسم بررسي شد. مواد و روش‌ها‌: اين مطالعه مداخله‌اي prospective برروي19 نفر (19 چشم) از بيماران مبتلا به آستيگماتيسم پس از PK يا LK صورت گرفت. در تمام بيماران سه ماه پس از برداشتن بخيه‌ها، رفراكشن و كراتومتري و توپوگرافي انجام شد. سپس به كمك زاويه‌سنج Mendez در بيماران با آستيگماتيسم شش ديوپتر و كمتر، دو شكاف 45 درجه و در بيماران با آستيگماتيسم بيشتر دو شكاف 60 درجه در مريدين Steep قرنيه داده شد. ميزان عيب انكساري و كراتومتري قرنيه قبل و حداقل سه ماه پس از عمل اندازه‌گيري شد. نتايج: ميانگين سني بيماران 30 سال )81-19 ) بود. علل پيوند قرنيه شامل قوز قرنيه(15)، اسكار ناشي از ضربه(2) و تورم قرنيه بعلت عدسي‌هاي داخل چشمي(pseudophakic bullous keratopathy)(2) بود. 2 مورد ميكروپرفوراسيون و نشت مايع زلاليه اتفاق افتاد كه با بستن چشم درمان شد و هيچ عارضه ديگري در دوره پيگيري وجود نداشت. ميانگين آستيگماتيسم قبل از عمل 5/4± 1/8 ( 3 تا 24) ديوپتر بود و پس از عمل آستيگماتيسم 7/3 ±4/5 ( 5/0 تا 14)ديوپتر به دست آمد(05/0> p). نتيجه‌گيري: آزادسازي اسكار در محل جوشگاه پيوند از لحاظ آماري تأثير قابل توجهي بر كاهش ميزان آستيگماتيسم پس از عمل پيوند قرنيه دارد. و مي‌تواند به عنوان روش مناسبي براي درمان اين بيماران مورد استفاده قرار گيرد

Background and Objective: Astigmatism is a common complication of penetrating (PK) and Lamellar (LK) keratoplasty that may cause surgical failure due to visual disturbances. In this study, the efficacy of scar revision just at the surgical incision was evaluated. Materials and Methods: In this prospective interventional case-series study, scar revision was performed in nineteen post-PK or LK astigmatism patients. In all patients, three months after suture removal, refraction, keratometry and topography was performed. Using Mendez gage, 2 gaps of, 45 degrees for astigmatisms of less than 6 diopter, and 60 degrees for astigmatisms of more than 6 diopters was induced in steep meredians. Magnitude of refractive error and corneal keratometry before and at least 3 months after intervention were measured. Results: Mean age of patients was 30 (19-81) years. The reason for PK was KCN in 15, post-traumatic corneal scar in 2, and pseudophakic bullous keratopathy in 2 cases. Only in two cases, micro-perforation and leakage happened that were managed by eye patching alone. No other significant complication was observed during follow up period. The mean pre-operative astigmatism was 8.1 ± 4.5 (3.00-24.00) D which decreased to 5.4 ± 3.7 (0.5-14.00) D post-operatively (p<0.05). Conclusion: Scar revisions just at the graft junction, induced statistically significant corrective effect in post-PK astigmatism and can be used as an appropriate method for treatment of theses patients.