رخساره ها و محيط هاي رسوب گذاري سنگ آهك هاي نوموليت دار ايوسن در جنوب خلخال

Facies and Sedimentary Environments of Eocene Nummulitic Limestone in Southern Khalkhal

چكيده: سازند زيارت در منطقه خلخال با ناپيوستگي روي آهكهاي كرتاسه قرار داشته،با توف‌هاي اسيدي و سنگ‌هاي آندزيتي به سن ايوسن كه معادل بخش پاييني سازند كرج است، پوشانده شده كه نشانگر واحدي از سنگ آهك نوموليت دار به سن ايوسن مياني است. ضخامت سازند مزبور در مقطع مطالعه شده 36 متر است. ليتولوژي عمده آن سنگ آهك، سنگ آهك ماسه دار، سنگ آهك نوموليت دار و مارن است. بر اساس مطالعات صحرايي و مقاطع ميكروسكپي ميكروفاسيس‌هاي شناسايي شده به شش زير محيط پهنه جزر و مدي، لاگون، پشت بار، بار بايوكلستي، جلوي بار و درياي باز تعلق دارند. مدل رسوبگذاري يك درياي كم عمق در پلاتفرم اپي كنتينانتال (Epicontinental ) بوده كه هرگز شرايط يك درياي عميق و پر شيب را نيافته است. اين پلاتفرم كربناته از نوع رمپ هموكلينال بوده كه در محيط‌هاي عهد حاضر با بخشهاي جنوبي خليج فارس قابل مقايسه مي‌باشد.

Ziarat Formation in Khalkhal region is disconformably located on creataceours limes and is covered by acidic tuffs and andesite lithic unites of Eocene Age which is equal to the lower part of Karaj Formation and this is the indicator of a unit of Nummulitic limestone with the age of middle Eocene. The thickness of the studied section is 36 meter and its dominant lithology includes limestone, sandy limestone, nummulitic limestone and marl. According to field studies and microscopic sections, the identified microfacies belong to six environments, namely, tidal flat, lagoon, back bar, bioclassic bar, forebar and open marine. The sedimentation model of a shallow sea is in the epicontinental platform which has never found the conditions of a deep marine. This carbonate platform which is the type of homoclinal ramp is comparable with southern parts of Persian Gulf (Troutial Coast) in the present age environment. Keywords: Ziarat Formation, Eocene, Khalkhal, sedimentary Environment, and Facies.