بررسي تكرار نحوي در غزل سعدي

سعدي را استاد سخن سهل و ممتنع در ادبيات فارسي لقب داده اند. راز سهل و ممتنع بودن كلام سعدي را تا حد زيادي ميتوان در فرم شعر او جستجو كرد. از مشخصه-هاي بارز سبكي در غزل سعدي، تكرار نحوي است كه از سويي با دستور زبان و از سوي ديگر با بلاغت، ارتباط مستقيم دارد. تكرار نحوي در غزل سعدي غالباً بصورت موازنه، مماثله و ازدواج ديده ميشود. از لحاظ زباني بارزترين ويژگي اين ابيات، تكرار كلمه خصوصاً ضمير، حرف اضافه، حرف ربط و صفت پيشين است. با توجه به عاشقانه بودن غزل سعدي ، محتواي غالب در اين ابيات، توصيف معشوق، عاشق و رابطه عاشق و معشوق است. در مقاله حاضر تلاش بر آن است تا ابيات داراي تكرار نحوي در غزل سعدي از لحاظ سبك شناسي در سه حوزه بلاغت، زبان و محتوا بررسي شوند.

Sadi is the master of easy but difficult word in Persian literature. The reason of his easiness and difficulty may be highly related to his poetry form. One of the clear stylistic specifications in his lyric is the syntactic iteration directly related to the grammar in one hand, and eloquence on the other hand. Syntactic iteration in Sadi lyric is mainly seen in a parallel, allegoric and mac=tching form. In lingual aspect, the most important specification of these lines is the iteration of word especially pronoun, preposition, conjunction and prefix adjective. According to the loveliness of his lyrics, the dominant content in these lines is description of beloved, lover and their relation. It is tried in this research that the lines of syntactic iteration in his lyric are studied stylistically in three domains of eloquence, language and content.