تجزيه ارتباط براي صفات مورفولوژيك در بادام زميني (Arachis hypogea L.) با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

تجزيه ارتباط براي صفات مورفولوژيك در بادام زميني (Arachis hypogea L.) با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

به منظور شناسايي نشانگرهاي مرتبط با صفات وضعيت شبكه‌بندي غلاف‌ها، وضعيت شكم در غلاف ها، طول غلاف، عرض غلاف، تعداد دانه در غلاف،‌ نسبت وزن دانه به وزن غلاف، وزن دانه، طول دانه، عرض دانه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن غلاف در بوته و وزن دانه در بوته در ژرم پلاسم بادام زميني ايران، از نشانگرهاي ريزماهواره استفاده شد. 13 جفت آغازگر مورد استفاده، 80 الل در 68 ژنوتيپ بادام زميني توليد كرد. ميانگين تعداد اللها 15/6 الل براي هر مكان ريزماهواره بود. ميانگين ميزان اطلاعات چندشكل براي جايگاه¬ها 80/0 و از 47/0 (نشانگرpPGPseq-2C11) تا 95/0 (نشانگر PM183) متغير بود. براي شناسايي نشانگرهاي مثبت مرتبط با صفات مورفولوژيك مورد مطالعه، تجزيه رگرسيون گام به گام بين داده¬هاي مولكولي به عنوان متغيرهاي مستقل و صفات مورفولوژيك به عنوان متغيرهاي وابسته انجام گرفت. نشانگرهاي مرتبط با تعداد دانه در بوته و وزن غلاف در بوته يكسان بودند. جايگاه هاي Ah4-4، Lec و PM210 با هر دو صفت طول و عرض دانه مرتبط بودند. بيشترين تغييرات مربوط به صفت طول دانه (88 درصد) توسط نشانگرهاي Ah4-4، A4-26، Lec، PM3، PM36، PM50، PM183، PM210، pPGPseq-2D12Bو Ah51 تبيين شدند، در حاليكه سه مكان Ah4-4، Lec و PM210 فقط 26 درصد از تغييرات مربوط به صفت عرض دانه را تبيين كردند. با توجه به اينكه همه مكان¬هاي مورد مطالعه بجز pPGPseq-2C11 روي صفات مورد مطالعه موثر بودند، بنابراين احتمال دارد بتوان از اين مكان¬ها همراه با اطلاعات مربوط به صفات مورفولوژيك در اصلاح بادام زميني براي شناسايي والدين مناسب براي تهيه جمعيت هاي در حال تفرق و توليد ارقام هيبريد استفاده كرد.