اثر دگزامتازون در كاهش استفراغ بعد از عمل آدنوتونسيلكتومي

اثر دگزامتازون در كاهش استفراغ بعد از عمل آدنوتونسيلكتومي

مقدمه آدنوتونسيلكتومي يكي از شايع ترين اعمال جراحي در سر و گردن است . يكي از عوارض شايع وجود استفراغ بعد از عمل بوده كه مي تواند خطرات مهمي نظير آسپيراسيون و مشكلات ريوي و هم چنين اختلال در تغذي ه ي دهاني را در پيش داشته باشد. هدف تعيين اثربخشي تزريق دگزامتازون در پيش گيري و كاهش استفراغ پس از عمل آدنوتونسيلكتومي مي باشد. مواد و روش ها اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني تصادفي ساده يك سور كور بوده و بر روي 3- 162 بيمار مراجعه كننده جهت انجام عمل جراحي برداشتن لوزه در سنين 30 سالگي و در طي سا لهاي 83 تا 85 صورت گرفته است. بيماران به دو گروه مساوي مورد و شاهد تقسيم شده و روش انجام بيهوشي و جراحي به صورت يكسان در هر 0 ميلي گرم به ازاي / دو گروه صورت گرفت. در گروه مورد پس از القا بيهوشي 5 هر كيلوگرم از وزن بدن تا حداكثر دوز 8 ميلي گرم از دگزامتازون وريدي تزريق شد. در گروه شاهد به همان حجم از نرمال سالين استفاده شد. بيماران پس از پايان بيهوشي تحت كنترل و مراقبت از نظر استفراغ قرار گرفته و كليه ي موارد قابل توجه مورد SPSS در پرسش نامه درج گرديد. اطلاعات جمع آوري شده با نرم افزار تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج در اين مطالعه 162 بيمار مورد بررسي قرارگرفتند. در گروهي كه از دگزامتازون 65/ 34 درصد ( 28 نفر) دچار استفراغ شده و 4 / استفاده شده بود (گروه مورد) 6 درصد ( 53 نفر) استفراغ نداشتند. در گروه شاهد كه از دگزامتازون استفاده نشده بود 49 درصد ( 40 نفر) استفراغي / 50 درصد ( 41 نفر) استفراغ بروز كرد و در 38 / در 62 ديده نشد. لذا در مقايس هي دو گروه فوق توسط آزمون مجذور كاي 2 ميزان .(P=0/ استفراغ در گروه مورد به صورت معني داري از گروه شاهد كمتر بود ( 39 نتيجه گيري در عمل جراحي لوزه تزريق دگزامتازون وريدي به صورت تك دوز در زمان القاي بيهوشي مي تواند موجب كاهش استفراغ و شروع زودتر تغذيه ي دهاني گردد Adenotonsillectomy, Dexamethason, Vomiting واژه هاي كليدي

Tonsillectomy is one of the most common operations in Pediatrics. Nausea and Vomiting are common complications after the surgery which may cause some serious problems. We evaluated the effects of single dose intravenous Dexamethason on reducing post operative Nausea and Vomiting in 162 patients who referred to ENT department of Aria and Bahman 22nd Hospitals. Introduction In this prospective randomized study with a double blind placebo-controlled design, the patients were compared for the possible effects of Dexamethason. General anesthesia was intravenously induced using sodium thiopental, atracurium and fentanyl followed by halothane, N2O and O2 for maintenance. Intravenous Dexamethason (0.5 mg/kg) was infused before the induction. The incidences of post operative Nausea and Vomiting as well as normal oral intake in the study group were compared with those in the saline group. The collected information was then analyzed by running a chi-square test, using SPSS. Materials and Methods The incidence of Nausea and Vomiting was significantly less frequent in the group who received Dexamethason, as compared with the saline group (P=0.039). Also, the case group started oral intake earlier than the control group. In addition, this study showed that there was no significant difference between the two groups in terms of the duration of surgery and recovery. Results According to our results, intravenous Dexamethason was effective on Nausea and Vomiting in patients after Adenotonsillectomy. Conclusion Keywords Adenotonsillectomy, Dexamethason, Nausea and Vomiting.