روايي و پايايي روش هاي مقاومت بيوالكتريكي و لايه پوستي با روش وزن سنجي زيرآب در برآورد درصد چربي بدن زنان تمرين كرده و تمرين نكرده

روايي و پايايي روش هاي مقاومت بيوالكتريكي و لايه پوستي با روش وزن سنجي زيرآب در برآورد درصد چربي بدن زنان تمرين كرده و تمرين نكرده

هدف مطالعه حاضر تعيين پايايي، روايي ملاكي و روايي هم‌زمان روش هاي مقاومت بيوالكتريكي و لايه چربي زير پوستي(اسكين فولد) با روش وزن سنجي زيرآب، در برآورد درصد چربي زنان ورزشكار و غيرورزشكار بوده است. آزمودني هاي اين تحقيق شامل تعداد 98 زن ورزشكار با ميانگين سن 5/1±4/21 سال، قد 7/4±2/163 سانتي متر، وزن 7/8±4/50 كيلوگرم و شاخص توده بدني 4/2±6/21 كيلوگرم بر مترمربع و تعداد 91 زن غيرورزشكار با ميانگين سن 9/1±6/20 سال، قد 4/5±9/160 سانتي متر، وزن 4/9±3/56 كيلوگرم و شاخص توده بدني 1/3±6/21 كيلوگرم بر مترمربع، بدون دارا بودن سابقه بيماري هاي قلبي ريوي بودند. درصد چربي بدن با روش مقاومت بيوالكتريكي و لايه چربي زير پوستي اندازه‌گيري شد. روش وزن‌سنجي زيرآب نيز به عنوان روش معيار براي تعيين درصد چربي بدن استفاده شد. ضريب درون طبقه اي(ICC) براي تعيين پايايي، ضريب همبستگي پيرسون و آزمون t مستقل براي تعيين روايي ملاكي و رگرسيون خطي براي تعيين روايي هم‌زمان و خطاي برآورد استاندارد استفاده شد. ميزان پايايي روش لايه چربي زير پوستي براي زنان ورزشكار در دامنه 991/0 تا 996/0 و براي زنان غيرورزشكار در دامنه 926/0تا 964/0 قرار داشت. همبستگي بين روش مقاومت بيوالكتريكي و روش وزن‌سنجي زيرآب، در برآورد درصد چربي به ترتيب براي زنان ورزشكار و غيرورزشكار 66/0 و 53/0 بود كه بيشتر از ميزان همبستگي روش لايه چربي زير پوستي و معيار در هر دو گروه است. با اين وجود، بين ميانگين درصد چربي برآورد شده با هردو روش با روش معيار، تفاوت معني‌داري وجود داشت (05/0p?). در پيش‌بيني درصد چربي بدن، روش مقاومت بيوالكتريكي در مقايسه با روش لايه چربي زير پوستي از ضريب تعيين و بتاي بيشتر و خطاي استاندارد برآورد كمتري برخوردار بود (05/0p?). يافته ها نشان مي دهند روش مقاومت بيوالكتريكي داراي روايي ملاكي و هم‌زمان بالاتري است. بر اساس اين مطالعه، به نظر مي رسد براي برآورد درصد چربي زنان ورزشكار و غيرورزشكار، روش مقاومت بيوالكتريكي نسبت به روش لايه چربي زير پوستي مناسب تر است.

The purpose of this study was to determine the reliability, criterion validity and concurrent validity of skin fold and bioelectrical impedance methods in estimation of body fat percent (BF %) for female athlete and non-athlete. Ninety eight female athletes (age, 21.4±1.5 yrs; height, 162.2±4.7 cm; weight, 50.4±8.7 kg; BMI, 21.6±2.5 kg/m2) and 91 female non-athletes (age, 20.6±1.9 yrs; height, 160.9±5.4 cm; weight, 56.3±9.4 kg; BMI, 21.6±3.1 kg/m2) without history of cardio respiratory diseases voluntarily participated in this study. In order to conduct this study, BF % was measured via bioelectrical impedance and skin fold method. Hydrostatic method was used as the criterion measure for BF%. Interclass correlation was used to assign reliability, Pearson correlation coefficient and paired t-test were used to estimate criterion validity, and linear regression was used to assign concurrent validity and SEE for each methods. The ICC for skin fold method ranged from 0.991 to 0.996 for female athletes and from 0.926 to 0.964 for female non-athletes. The correlations between the BIA and hydrostatic weighing in determining the body fat percent were 0.66 and 0.53 for athlete and non-athlete women, respectively, that was greater than values for skin fold and criterion methods in both groups. However, there was a significant difference between estimated fat percent using both methods with criterion method (p < 0.05). For predicting the body fat percent, the BIA method compared to skin fold method indicated greater R2 and ?, and lower SEE values (p < 0.05). These findings showed that the BIA method had a higher criterion and concurrent validity. Based on the findings of this study, for estimating the body fat percent of female athletes and non-athletes, BIA method is more valid and reliable than skin fold method.