عنوان مقاله :
بررسي مواد تشكيلدهنده اسانس و اثرات ضدباكتريايي گياه Heptaptera anisoptera از خانواده چتريان
عنوان فرعي :
Identification of Substances in the Essential Oil and Antibacterial Activities of Heptaptera anisoptera (DC.) Turin
پديد آورندگان :
نيكآور، بهمن نويسنده 1- دانشيار، گروه فارماكوگنوزي و بيوتكنولوژي دارويي، دانشكده داروسازي، دانشگاه علوم پزشكي شهيدبهشتي، تهران Nickavar, bahman , مجاب، فراز نويسنده 2- استاد، مركز تحقيقات علوم دارويي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران Mojab, faraz , راهرو، نسرين نويسنده 4- داروساز، دانشآموخته دانشكده داروسازي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران Rahro, nasrin , سيدمدني، سارا نويسنده 5- داروساز، دانشآموخته واحد علوم دارويي، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران Sayyed Madani, sara , كمالينژاد، محمد نويسنده 6- كارشناس آزمايشگاه گياهان دارويي، گروه فارماكوگنوزي و بيوتكنولوژي دارويي، دانشكده داروسازي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران Kamali-nejad, mohammad , مهرگان، هادي نويسنده 7- استاديار، گروه فارماسيوتيكس، دانشكده داروسازي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران Mehregan, hadi
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 40
كليدواژه :
GC/MS , تركيبات شيميايي اسانس , اثرات ضد باكتريايي , طالقان , تيمول , Heptaptera anisoptera
چكيده فارسي :
مقدمه: گياه Heptaptera anisoptera (DC.) Turin از خانواده چتريان در نقاط مختلفي از كشور ما ميرويد. تاكنون چند تركيب شيميايي از اين گياه جداسازي و تعيين ساختار شدهاند، اما تا آنجا كه ما بررسي كردهايم، تاكنون آناليز اسانس اين گياه و بررسي اثر ضدباكتريايي آن گزارش نشده است.
هدف: بررسي تركيبات شيميايي اسانس با دستگاه GC/MS و اثرات ضدباكتريايي گياه Heptaptera anisoptera.
روش بررسي: گياه موردنظر در بهار 1386 از منطقه طالقان- استان تهران جمعآوري و پس از شناسايي، اسانس آن به روش تقطير با آب استخراج شد. نمونه اسانس پس از آبگيري، با دستگاه GC/MS مورد بررسي و آناليز قرار گرفت. روش شناسايي بر اساس مقايسه طيفهاي جرمي و ضرايب بازداري اجزا با استانداردها بود. عصارههاي متانولي، كلروفرمي و هگزاني اين گياه با اسباب سوكسله تهيه و اثر ضدباكتريايي رقتهاي مختلف اين عصارهها روي 10 باكتري گرم مثبت و منفي آزمايش شد.
نتايج: 3/91 درصد اجزا (شامل 10 تركيب) در اسانس اين گياه شناسايي شد. مواد عمده آن عبارتند از: تيمول (8/48 درصد)، 3- كارن (6/17 درصد)، فيتول (9/7 درصد)، متيل لينولنات (6/5 درصد) و متيل پالميتات (7/4 درصد). هيچيك از عصارههاي مورد آزمايش در غلظتهاي تهيه شده روي هيچكدام از باكتريها اثر نداشتند.
نتيجهگيري: با آنكه تيمول ماده عمده اسانس برخي گياهان مانند انواع آويشن و نيز گياه زنيان است، گياهان ديگر مانند نمونه مورد بررسي نيز حاوي ماده عمده تيمول ميباشند و در صورت لزوم ميتوان از اين اسانس استفاده كرد. در انواع آويشن علاوه بر تيمول، ايزومر آن، كارواكرول هم وجود دارد ولي در گياه مورد پژوهش كارواكرول شناسايي نشد. مانند ساير اسانسها، در اسانس مورد تحقيق در اين مقاله، مونوترپنوييدها اجزاي اصلي و عمده را تشكيل ميدادند. به خاطر استعمال زمان زياد (حدود سه ساعت) جهت استخراج اسانس، اجزاي غيرترپني نيز در اسانس وارد و شناسايي شدند (مواد ديترپني، استرها و اسيد چرب). عليرغم اين انتظار كه گياهان ظاهراً اثر ضدباكتري دارند، هيچ عصارهاي از گياهH. anisoptera ، در هيچ يك از چهار مدل آزمايشي استفاده شده، اثر ضد باكتريايي واضحي نشان نداد.
عنوان نشريه :
گياهان دارويي
عنوان نشريه :
گياهان دارويي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 40 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان