فلسفه‌ي علم هيدگر و ادعاي تقدم آن بر فلسفه‌ي علم كوون

Heideggerʹʹs Philosophy of Science and its Precedence on Kuhnʹʹs Philosophy of Science

فلسفه‌ي علم هيدگر محل اختلاف صاحب نظران است. برخي او را واقع گرا مي دانند. يك دليل آنها اين است كه او متعلَّق معرفت علمي را مستقل از روش‌هاي علمي مي دانست. برخي او را نسبيت گرا مي دانند؛ چون به تعبير آنها، هيدگر علم را تنها در افق دانايي هر دوران ممكن مي شمرد. برخي بين فلسفه‌ي علم هيدگر متقدم و متاخر وحدت مي بينند؛ چون او را در هردو دوره، واقع-گرا يا در هردو نسبيت گرا مي دانند. برخي بين آن دو افتراق مي بينند؛ مثلاً به اين دليل كه او در ابتدا، به استقلال موجودات از روش‌هاي علمي قايل بود؛ اما بعد اين استقلال را رد كرد. برخي به دلايل مختلف مدعي اند كه هيدگر، پيش از تامس كوون، به آنچه او در فلسفه‌ي علمش «پارادايم»، «علم متعارف» و «انقلاب علمي» مي نامد، پي برده بود. برخي مخالف چنين ادعاهايي هستند. در اين مقاله، آراي پنج صاحب نظر در اين زمينه ها شرح و تحليل مي ‌گردد.

Heideggerʹs philosophy of science is controversial. Some regard him as a realist. One of their reasons is that in his view the subject matter of science is independent from scientific methods. And others regard him as a relativist. That is because, as they state, science is only possible in some general horizon of every period. Some see agreement between the first and the second Heideggerʹs philosophy of science, because they consider him to be a realist or a relativist throughout. And others see difference between them, for example, because he first stressed on "deworlding" and then denied that. Some claim for different reasons that what Thomas Kuhn called "paradigm," "normal science," and "scientific revolution" in his philosophy of science had been introduced by Heidegger, and others disagree with such claims. In this paper, we explain and analyze the views of five scholars about these topics.