مقايسه فاكتورهاي فيزيكي و شيميايي آب قبل و بعد از مزارع پرورش ماهي قزل‌آلا در رودخانه دوهزار تنكابن

Comparison of physicochemical factors for inlet and outlet of trout farms in Tonekabon’s Dohezar river

هدف اين پژوهش مقايسه پارامترهاي كيفي آب قبل از ورود و دقيقا بعد از خروج از دو مزرعه پرورش ماهي و همين‌طور آب رودخانه در مسافت حدود 500 متري بعد از هر مزرعه در رودخانه دو هزار تنكابن بود. پارامترهاي اكسيژن محلول، pH، درجه حرارت آب، آمونيوم (NH4-N)، نيتريت (NO2-N)، نيترات ((NO3-N و فسفات (PO4-P) در هر كدام از نواحي نمونه‌برداري به‌مدت 150 روز در 6 نقطه اندازه گيري شد. تنها پارامتر درجه حرارت آب داراي اختلاف غيرمعني‌دار در بخش‌هاي ورودي و خروجي و 500 متر پايين‌تر از كارگاه‌ها بوده است. آب خروجي مزارع اول (77/8 ميلي‌گرم در ليتر) و دوم (17/8 ميلي‌گرم در ليتر) داراي پايين‌ترين ميزان اكسيژن محلول بودند. ميزان BOD5 تنها براي خروجي كارگاه دوم بالاترين ميزان (85/4 ميلي‌گرم در ليتر) را دارا بود و نسبت به بقيه مكان‌هاي نمونه‌برداري اختلاف معني‌دار نشان دادند. آمونيوم، نيتريت، نيترات و فسفات در بخش‌هاي مختلف داراي اختلاف معني‌دار با هم بودند. با توجه به داده‌هاي به‌دست آمده، فعاليت مزارع موجود در رودخانه هنوز شرايط مناسبي را براي پرورش‌دهندگان ماهي قزل‌آلا مي‌تواند فراهم نمايد و تاثيرات سويي را بر اكوسيستم رودخانه نگذاشته است.

The aim of the present study was to compare water quality parameters in inlet and outlet of two trout farms, and river water 500 m away from each farm in Tonekabonʹs Dohezar River. Dissolved oxygen, pH, water temperature, ammonium (NH4-N), nitrite (NO2-N), nitrate (NO3- N) and phosphate (PO4-P) were measured for 150 days in any mentioned sampling places. Water temperature solely showed insignificant difference in sampling places. The outflow water of farm 1 (8.77 mg/l) and farm 2 (8.17 mg/l) had the lowest dissolved oxygen. The rate of BOD5 showed a greatest value (4.85 mg/l) for outflow of farm 2 and it had a significant difference with other sampling area. Ammonium, nitrite, nitrate and phosphate revealed a significant difference in all sampling places (P < 0.05). As a conclusion, trout farming with using water of Tonekabonʹs Dohezar river is still considered sustainable and did not impact on riverʹs ecosystem.