مقايسه اثربخشي روش درمان شناختي‌ـ رفتاري با روش درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن تيزدل بر نشخوار فكري زنان نابارور افسرده

The Comparitive efficacy of Cognitive – Behavior Therapy and Teasdale Mindfulness-Based Cognitive Therapy of Infertile Depressed Women’s Rumination

چكيده زمينه و هدف: زنان نابارور نسبت به زنان بارور فشار رواني و عواطف منفي بيشتري را تحمل مي‌كنند. هدف اين پژوهش مقايسه اثر بخشي روش درمان شناختي‌ـ‍ رفتاري با روش درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن تيزدل بر نشخوار فكري زنان نابارور بود. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني از ميان زنان نابارور، پس از اجراي آزمون افسردگي بك 2 و اجراي مصاحبه تشخيصي به وسيله روان‌پزشك، تعداد 30 نفر كه افسرده تشخيص داده شدند، به صورت نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب شده و به طور تصادفي در سه گروه مساوي جايگزين شدند. پس از اجراي مقياس پاسخ به نشخوار فكري از سه گروه، در دو گروه به عنوان مداخله به ترتيب درمان شناختي‌ـ رفتاري (12 جلسه هفتگي) و درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي(8 جلسه هفتگي) اعمال شد، ولي گروه سوم به عنوان كنترل هيچ‌گونه درمان روان‌شناختي دريافت نكرد. پس از پايان دوره و يك ماه بعد از آن نيز همان آزمون براي هر سه گروه اجرا شد. داده‌ها با آزمون‌هاي آماري تحليل كوواريانس، آزمون تعقيبي بنفروني و تي وابسته تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه هر دو روش درماني قادر به كاهش نشخوار فكري در زنان نابارور بودند. هم‌چنين نتايج حاكي از توانايي بيشتر روش درمان حضور ذهن در پيش‌گيري از عود افسردگي بود. نتيجه‌گيري: روش‌هاي درماني شناختي‌ـ رفتاري و درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن تيزدل از كارآيي لازم براي درمان افسردگي برخوردار هستند، اما درمان حضور ذهن به واسطه عود كمتر ارجحيت بيشتري دارد.

Abstract Background & Aim: Research suggested that infertile women are subjected to more stress and negative emotions in comparison with fertile ones. This study aimed at comparing the effectiveness of cognitive behavior therapy (CBT) and mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) in depressed infertile women. Methods: In this semi-experimental study which was conducted in 2011, ʹ Beck-2ʹ depression test and psychiatric interview was applied for infertile women referred to gynecologists in Shiraz, Iran. Thirty individuals were randomly selected and classified into three groups (two experimental and one control group). After applying rumination scale for the experimental groups, the cognitive behavior therapy (CBT) group experienced a 12 weekly sessions therapy period, whilst the mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) group experienced an eight week session therapy period. The control group did not experience any treatment. In addition to the pre-test, two other tests were performed at the termination of treatment and one month after it. Results: The covariance and post hoc Bonferroni test suggested that both methods can reduce the rumination rate in infertile women (p < =0.0001), but T-dependent test suggested that MBCT is more effective (P=0.03, t= 2.49). Conclusion: Although both methods were found to be effective, but MBCT is more preferred due to lower regression rate.