نقدي بر كتاب سيستم‌هاي اطلاعاتي با تاكيد بر سيستم‌هاي كتابخانه‌اي و اطلاع رساني

مقدمه: اطلاعات و تكنولوژي در يك چرخه‌ي رو به رشد يكديگر را با اثر متقابل ارتقا مي‌دهند و هر يك به رشد ديگري كمك مي‌كنند، ولي در اين ميان سيستم‌هايي كه حجم عظيم اطلاعات را سامان دهند، آن را در قالب‌هاي تكنولوژي جاي دهند و امكان استفاده‌ي موثر از آن را پديد آورند، نقش به سزايي بر عهده دارند. بنابراين بهترين راه رسيدن به اين دستاورد مهم، طراحي سيستم‌هاي اطلاعاتي مناسب است. تعاريف بسياري در علوم مختلف در اين زمينه وجود دارد. واژه‌نامه‌ي انجمن كتابداري و اطلاع رساني امريكا (The ALA Glossary of Library and Information Science)، سيستم‌هاي اطلاعاتي را چنين تعريف مي‌كند: «يك سيستم كامل طراحي شده براي توليد، جمع‌آوري، سازماندهي (پردازش)، ذخيره، بازيابي و اشاعه‌ي اطلاعات در يك موسسه، سازمان يا هر حوزه‌ي تعريف شده‌ي ديگر از جامعه» (1). خدمات الكترونيكي و فن‌آوري اطلاعات و ارتباطات، ابزار و بستر مناسبي را براي ايجاد سيستم‌هاي اطلاعاتي كتابخانه‌اي و ارايه‌ي خدمات يكپارچه فراهم كرده است و امروزه به عنوان بخش مهمي از نظام اطلاع رساني كشور مورد توجه قرار دارد. طراحي سيستم‌هاي اطلاعاتي كتابخانه‌اي مناسب، در افزايش سرعت ارايه‌ي خدمات و كمك به تصميم‌گيري در زماني محدود براي مديران و نيز در افزايش سرعت و دقت عمليات خدمات به كاربران تاثير به سزايي دارد. در نتيجه كتابداران حرفه‌اي كه ماهيتاً و از طريق آموزش به سوي تحليل سيستم سوق داده مي‌شوند، نياز به آموزش و مهارت‌هاي خاص دارند و به عنوان تحليلگر سيستم، مسووليت طراحي سيستم و نظارت بر اجراي طرح را بر عهده خواهند داشت (2). نقدي بر كتاب سيستم‌هاي اطلاعاتي با تاكيد بر سيستم‌هاي كتابخانه‌اي و اطلاع رساني