رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي و جنسيت، و بي‌ميلي به برقراري ارتباط در زبان خارجي

The Relationship between Personality Traits and Gender, and Unwillingness to Communicate in a Foreign Language

بي‌ميلي دانشجويان به برقراري ارتباط در يك زبان خارجي كه به معني گرايش به اجتناب از مكالمه شفاهي است، يكي از اصلي‌ترين معضلات معلمان زبان است؛ به طوري‌كه اگر منشا اين بي‌ميلي مشخص شود، معلمان زبان مي‌توانند تصميمات بهتري درباره كمك به زبان‌آموزاني بگيرند كه در برقراري ارتباط كم‌ميل به نظر مي‌آيند و معمولاً در تعاملات مشاركت نمي‌كنند. با اين حال ميزان اين بي‌ميلي در افراد متفاوت يكسان نيست و ممكن است به دلايل مختلفي ايجاد شده باشد. اين پژوهش به بررسي رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي و جنسيت دانشجويان با ميزان بي‌ميلي آن‌ها به برقراري ارتباط در يك زبان خارجي پرداخته است. به اين منظور پرسشنامه‌هاي معتبر «پنج عامل اصلي شخصيت» و پرسشنامه «بي‌ميلي به برقراري ارتباط» به 250 آزمودني ارايه شد. نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه از پنج عامل اصلي شخصيت (برون‌گرايي، عصبيت، وجداني‌بودن، تجربه‌پذيري و سازگاري)، برون‌گرايي بهترين پيش‌بيني‌كننده بي‌ميلي به برقراري ارتباط بود كه رابطه معكوسي با آن داشت. دومين و سومين عامل پيش‌بيني‌كننده، عصبيت و وجداني‌بودن بودند كه به‌ترتيب رابطه مستقيم و معكوسي با بي‌ميلي به برقراري ارتباط داشتند. همچنين براساس نتايج به‌دست‌آمده از آزمون t، هيچ تفاوت معناداري بين دو گروه پسر و دختر ديده نشد. در پايان، با تحليل نتايج مطالعه براساس پژوهش‌هاي پيشين، اهميت يافته‌ها براي معلمان و دست‌اندركاران امر آموزش زبان مورد بحث قرار گرفته است.

Unwillingness-to-communicatation in a foreign language (UTC) on the part of learners, which is a tendency to avoid oral communication, is one of the main problems of language teachers. In a way, if the source of this unwillingness is determined, language teachers can decide better about those students who seem reluctant in the communication and usually avoid interactions. Yet the extent of this unwillingness is not constant among different individuals and it can be the result of many diverse factors. This study has focused on the relationship between the studentsʹ personality traits and their UTC, and the role of gender in the levels of UTC. In so doing, two highly validated measures of NEO Five Factor Model (NEO-FFM) and UTC scale of unwillingness to communicate were administered to 250 participants from four universities. The results of step-wise multiple regression showed that, from the five factors of personality (extraversion, neuroticism, conscientiousness, openness to experience and agreeableness), extraversion was the best predictor of UTC. The second and the third predictive variables were neuroticism and conscientiousness, respectively. While extraversion and conscientiousness had a negative relationship with UTC, neuroticism had a positive correlation. Moreover, the results of t-test proved no significant difference between the two groups of males and females with respect to their levels of UTC. In the end, drawing on the relevant literature, the results of the study have been discussed and the importance of findings has been explicated for teachers and language teaching practitioners.