بررسي جنبه هايي از وضعيت بهداشتي، فرهنگي و اجتماعي ساكنين مناطق روستايي استان چهارمحال و بختياري در سال 1386

The study of health, cultural and social conditions of the Chaharmahal va Bakhtiary province’s rural population in 2007

زمينه و هدف: شناخت مشكلات و سختي هاي خاص جمعيت روستايي، مي تواند در برنامه ريزي هاي بعدي مفيد و موثر باشد. از آنجا كه شناخت وضعيت موجود اولين قدم در برنامه ريزي هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مي باشد، لذا اين مطالعه با هدف بررسي جنبه هايي از وضعيت بهداشتي، فرهنگي و اجتماعي ساكنين مناطق روستايي استان چهارمحال و بختياري انجام شده است. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، 1638 نفر از سرپرستان خانوارهاي روستايي استان چهارمحال و بختياري بوسيله نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. روستاهاي منتخب در اين پژوهش حدوداً 90 روستا بود كه اردوي طرح هجرت سال 1386 در آن مناطق برگزار شد. داده ها به كمك پرسشنامه چند قسمتي (آلفاي كرونباخ 89%) با 47 سوال شامل اطلاعات دموگرافيك، وضعيت آموزش، اشتغال، توان اقتصادي، تنظيم خانواده، تغذيه، فشارخون، دخانيات و بهداشت فردي جمع آوري و توصيف گرديد. يافته ها: بيكاري در مناطق روستايي استان 6/31% بود. 86% داراي منزل شخصي، 30% داراي خودرو شخصي و 87% داراي توالت و حمام بهداشتي در منزل بودند. 22/43% تمايل به مهاجرت داشتند. ميزان آگاهي از مشكلات ناشي از عدم رعايت تنظيم خانواده 74/75% و بيشترين روش مورد استفاده قرص خوراكي (1/45%) بود. بالاترين ميزان استفاده از گوشت قرمز (09/46%)، مرغ (23/36%) و ماهي (56/62%) 1 تا 5 مرتبه در ماه بود. ميزان ابتلا به پرفشاري خون، 25/26% بود. ميزان آگاهي از مضرات دخانيات 81/91% و ميانگين سني فرد استفاده كننده، 51/14±81/57 سال بود. وجود فرد حادثه ديده زير 10 سال در خانواده 65/16% و بيشترين جنسيت فرد حادثه ديده (70%) مذكر بود. نتيجه گيري: وضعيت بهداشتي، فرهنگي و اجتماعي ساكنين مناطق روستايي استان در برخي زمينه ها در سطح مطلوبي قرار ندارد و ريشه يابي آن نياز به مطالعات بيشتري دارد.

Background and aim: Identifying the problems and difficulties related to rural areas can be useful and effective in future planning. Since looking into the current situation is the first step in planning economical, social and cultural development, this study was carried out with the aim of investigating aspects of health, cultural and social conditions of the rural population of Chaharmahal va Bakhtiary province. Methods: In this descriptive-cross sectional study 1638 family guardians were chosen through simple sampling. Around 90 villages were chosen for this research (the same area in which the Tarhe Hejrat was carried out in the year 2008). The data was gathered using multi-sectional questionnaires (Cronbach’s Alpha 89%) with 47 questions including demographic information, state of education, employment, financial state, family planning, diet, hypertension, smoking and personal hygiene and was analyzed using descriptive statistics. Results: Unemployment in the rural areas was 31.6%. 86% had their own homes, 30% had a personal car and 87% had bathrooms in their homes. 43.22% wished to emigrate. The awareness of problems arising from not paying attention to family planning was 75.74% and the most practiced method was using oral contraceptive pills (45.1%). The biggest amount of red meat (46.09%), chicken (36.23%) and fish (62.56%) intake was 1 to 5 times a month. The amount of people suffering from hypertension was 26.25%. Knowledge of the side effects of smoking was 91.81% and the average age of smokers was 57.81±14.51. Families with a child aged fewer than 10 who had been in an accident were 16.65% and males had the most accidents (70%). Conclusion: The social, cultural and health status of the people living in the country-side in the province is not at its optimal level in certain aspects. Finding the causes however, requires more research.