مطالعه و بررسي نمايشنامه «خانه عروسك» اثر ‏هنريك ايبسن و داستان كوتاه «بچه مردم» اثر ‏جلال آل احمد از ديدگاه فمنيستي ‏

A Feminist Study of Henrik Ibsen’s A Doll’s House ‎and Jalale Ale Ahmad’s Bacheye Mardom‎(Child of Others)‎

مكتب فمنيسم تلاش مي‌كند تا به بيان ظلم‌هايي كه در جوامع مردسالار عليه زنان روا ‏شده و مي‌شود، بپردازد. نويسندگان زيادي در عصر حاضر در ادبيات جهان، به نشان دادن اين ‏ظلم و ستم و مردسالاري جامعه خود پرداخته‌اند. اين پديده در ادبيات نمايشي جهان و در ‏ادبيات داستاني در آثار هنريك ايبسن و جلال آل احمد انعكاس يافته است. از همين رو، ‏تحقيق حاضر نمايشنامه خانه عروسك ايبسن و داستان كوتاه بچه مردم آل احمد را از اين ‏ديدگاه مورد بررسي قرار داده است. ايبسن بي‌عدالتي‌هاي روا داشته شده عليه زنان را در اين ‏نمايشنامه نشان مي‌دهد. به عقيده وي ضوابط اخلاقي حاكم بر زندكي مردان و زنان، غلط ‏است. آل احمد هم با خلق شخصيتي واقعي، چهره‌اي حقيقي از يك زن را ارايه مي‌دهد كه در ‏محيط خفه‌كننده ارزش‌هاي غلط و منسوخ جامعه مردسالاري گرفتار شده است. ‏

This research is an attempt to demonstrate Henrik Ibsen and Jalale Ale Ahmad efforts in showing a society in which women are not regarded in their own identity but as someone others. In this way, Ibsen’s most famous play A Doll’s House and Ale Ahmad’d short story Bacheye Mardom (Child of Others) are studied. Ibsen known as one of the remarkable playwrights whose play A Doll’s House centre around women, and some of his works placed his among the ranks of the prominent feminist dramatists. Ale Ahmad concentrated his unique approach on demonstrating a corrupted male dominant society in which patriarchy forced women to stay in the margins. This research shows that both Ibsen and Ale Ahmad tried to render the crises of identity which arise from the position of their female characters and the women who are imprisoned in a social structure dominated by patriarchal power and values