رابطه رهبري خدمتگزار و كيفيت زندگي كاري كاركنان در سازمان بيمه خدمات درماني تهران

Relationship between Servant Leadership and the Quality of Employees’ Work Life in the Curative Service Organization in Tehran in 2009

عنوان مقاله رابطه رهبري خدمتگزار و كيفيت زندگي كاري كاركنان در سازمان خدمات درماني تهران در سال 1388 مي باشد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كاركنان سازمان بيمه خدمات درماني تهران مي باشند كه تعداد آنان 255 نفر مي‌باشد. براي تعيين حجم نمونه، با استفاده از جدول آماري كرجسي مورگان تعداد 154 نفر تعيين شدند. نمونه گيري به صورت تصادفي و با استفاده از روش طبقه اي متناسب با حجم جامعه، نمونه را از بين كاركنان سازمان بيمه خدمات درماني انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري براي گردآوري داده ها روش پرسشنامه اي بود، براي گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه اي و ميداني نيز استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده هاي حاصله نيز، از شاخص هاي آماري توصيفي(جدول توزيع فراواني، نما، ميانه، ميانگين، نموداري آماري و...) شاخص هاي آمار استنباطي(ضريب همبستگي پيرسون آزمون t، آزمون تحليل واريانس يك راهه ANOVA) كه از طريق نرم افزار SPSS محاسبه شده است.

The purpose of the present research is to study relationship between servant leadership and the quality of employees’ work life in the Curative Service Organization in Tehran in 2009. The method of research is descriptive and correlational. The research population comprises all 255 staff who work in the Curative Service Organization in Tehran. For determining the sample size, 154 persons were randomly chosen using Kergecy and Morgan Statistics Table. Sampling was done randomly using an interval method matched with the population size. The research tool was a questionnaire. In addition, to gather research data, the library and field work methods were applied. In order to analyze the data, the indexes of descriptive statistics as well as inferential statistics were computed through applying SPSS Software.