كاركردهاي شعر در نظر فيلسوفان مسلمان

The Functions of Poetry According to Muslim Philosophers

پس از نهضت ترجمه و انتقال نظريه شعري يوناني به حوزه اسلامي، رساله هاي شعري يونانيان موجي از نظريه پردازي را در ميان فيلسوفان مسلمان ايجاد كرد؛ چنان كه فارابي، ابن‌سينا، ابوالبركات بغدادي، ابن‌رشد و خواجه‌نصير طوسي هركدام بخشي از آثارشان را به نظريه شعر اختصاص دادند. نظرگاه فيلسوفان از طريق كساني چون حازم قرطاجني وارد آثار مدرسه بلاغيون مسلمان هم شد. تا آنجا كه به نظريه شعر مربوط مي شود، فلاسفه مسلمان مترجم صرف آرا ِ ارسطو به شمار نمي‌روند، زيرا تغييراتي مهم در نظريه يوناني نسب ايجاد كرده اند. .اين مقاله، صرفاً موضوع كاركردهاي مدني شعر را در بوطيقاي فلسفي بررسي خواهد كرد. فيلسوفان مسلمان دو كاركرد اصلي براي شعر تعريف مي كنند: معرفتي و تربيتي ـ اخلاقي. تمام گفتارهاي آنان درباره شعر و شاعري معطوف است به همين دو كاركرد. همچنين نظرات آنان درباره شعر را هم بايد در رساله هاي علم النفسي شان سراغ گرفت و هم در آثار منطقي و بوطيقايي آنها.

When Greek poetics, through Translation Movement, was transferred to Islamic countries, it encouraged the Muslim philosophers to bring their own theories about poetry, as can be seen in the works of F?r?bi, Avicenn?, Abolbarak?t of Bagdad, Averroes, and Nasir of Toos. These ideas entered The School of Rhetoric by H?zim Ghart?jeni and others. Muslim philosophers are not to be considered the mere translators of Aristotle’s Poetics because they brought changes to his theory, among which the Greek tradition of geneography. This article concentrates on the civil functions of poetry as introduced in the works of Muslim philosophers who essentially considered two cognitive and educational-moral functions for poetry. It should be noted that the philosophers’ ideas can be followed both in their psychological and logical works.