بررسي رابطه اضطراب اجتماعي و جوّ رواني- اجتماعي كلاس با خودكارآمدي تحصيلي در دانش‌آموزان دوره راهنمايي

Investigating the relationship between social anxiety and classroom psychosocial climate with academic self-efficacy in junior high school students

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي امكان پيش‌بيني خودكارآمدي تحصيلي دانش‌آموزان دوره راهنمايي براساس اضطراب اجتماعي و جو رواني‌- اجتماعي كلاس بود. بدين منظور نمونه 550 نفري (250 دختر و 300 پسر) از دانش‌آموزان سال سوم راهنمايي در شهرستان جيرفت به شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري اطلاعات مورد نياز از پرسشنامه‌هاي خودكارآمدي تحصيلي، مقياس اضطراب اجتماعي براي نوجوانان، و مقياس جوّ رواني كلاس استفاده شد. براي تحليل داده‌ها، روش آماري رگرسيون چندگانه (به شيوه همزمان) استفاده شد. نتايج بررسي اثر همزمان اضطراب و جو رواني- اجتماعي در پيش‌بيني خودكارآمدي تحصيلي نشان داد كه مولفه رقابت در مقياس جوّ رواني اجتماعي پيش‌بيني‌كننده منفي و معنادار خودكارآمدي تحصيلي است و همچنين مولفه‌هاي اصطكاك و انضباط، به‌صورت مثبت و معنادار بعد استعداد در خودكارآمدي تحصيلي را پيش‌بيني مي‌كند. همچنين، مولفه انضباط به‌صورت مثبت و معنادار بعد بافت در خودكارآمدي تحصيلي را پيش‌بيني مي‌كند. از بين ابعاد اضطراب بعد اجتناب از موقعيت جديد، مي‌تواند بافت را به‌ صورت مثبت پيش‌بيني كند. در پيش‌بيني بعد تلاش توسط ابعاد دو متغير اضطراب و جو مشخص شد انضباط در جو رواني- اجتماعي و بعد اجتناب از موقيت جديد در متغير اضطراب به‌صورت منفي تلاش را پيش‌بيني كنند. در نتيجه مي‌توان بيان كرد در بررسي اثر همزمان متغيرها، جو رواني- اجتماعي و ابعاد آن نقش مهم‌تري در پيش‌بيني خودكارآمدي تحصيلي دانش‌آموزان دارند.

he present study aimed to investigate if academic self-efficacy can be predicted by social anxiety and classroom psychosocial climate in junior high school students. The sample was 550 (250 female and 3oo male) students who were selected via random cluster sampling in Jiroft town. In order to gather the needed information, Academic Self- efficacy Questionnaire, Social Anxiety Scale for Adolescents and My class Inventory were used. Multiple regression (enter method) was used for analyzing the data. Results indicated that the competition as a component of classroom psychosocial climate was negative predictor for academic self-efficacy and also friction was positive predictor for context in academic self-efficacy; but cohesion cannot predict the dimensions of academic self-efficacy. Also findings indicated that the dimensions of social anxiety cannot predict the academic self-efficacy; but among the dimensions of social anxiety, social avoidance and distress-new can negatively predict the context as a component in academic self-efficacy. Finally, it was revealed that talent can be predicted by social avoidance and distress-general dimensions. It can be concluded that classroom psychosocial climate and its components are stronger predictors for academic self-efficacy than social anxiety and its dimensions.