ارزيابي اثر ضد دردي تجويز تيموكينون در موش صحرايي ديابتي و تعيين نقش پراكسيداسيون ليپيدي سرم

Antinociceptive effect of thymoquinone in diabetic rats and the role of serum lipid peroxidation

مقدمه و هدف: هيپرآلژزي يكي از علايم ديابت قندي محسوب مي شود كه كيفيت زندگي افراد مبتلا را تحت تاثير قرار مي دهد. تيموكينون مشتق از سياهدانه داراي آثار ضد ديابتي و ضد التهابي است. در اين بررسي اثر ضد دردي آن در موش هاي صحرايي ديابتي شده توسط استرپتوزوتوسين مورد ارزيابي قرار-گرفت. مواد و روش‌ها: موش ها به گروه هاي كنترل, كنترل تحت تيمار با دوز بالاي تيموكينون، ديابتي، كنترل و ديابتي دريافت كننده سديم ساليسيلات، ديابتي و ديابتي هاي تيمار شده با دوز پايين يا بالاي تيموكينون تقسيم شدند. تيموكينون در دو دوز 5/2 و 5 ميلي گرم بر كيلوگرم (داخل صفاقي) بعد از يك هفته از القاي ديابت توسط استرپتوزوتوسين به مدت 5 هفته تجويز شد. يافته ها: تيموكينون موجب كاهش معني دار نمرات درد موش هاي ديابتي در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالين شد (05/0p < ) و تزريق سديم ساليسيلات نمره درد را در مرحله مزمن به طور معني دار كاهش داد (01/0p < ). به علاوه، تجويز تيموكينون به موش هاي ديابتي يك كاهش معني دار در مدت زمان تاخير در بيرون كشيدن دم در مقايسه با گروه كنترل ايجاد نكرد؛ همچنين، تيموكينون ميزان مالون دي-آلدييد را در سرم موش هاي ديابتي به طور معني دار كاهش داد (05/0p < ) نتيجه گيري: تجويز تيموكينون موجب كاهش معني دار شدت درد در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالين در مدل تجربي ديابت قندي مي شود و بر آستانه درد حرارتي تاثير ندارد و بخشي از اين اثر از طريق كاهش پراكسيداسيون ليپيدي در نواحي محيطي بدن به انجام مي رسد.

Background and Objective: Hyperalgesia is one of the signs of diabetes mellitus that affects the life quality of patients. Nigella sativa-derived thymoquinone exhibits antidiabetic and anti-inflammatory effects. This study was designed to investigate the antinociceptive effect of thymoquinone (TQ) in streptozotocin-diabetic rats. Materials and Methods: Rats were divided into control, high dose TQ-treated control, diabetic, sodium salicylate (SS)-treated control and diabetic, and high and low dose TQ-treated diabetic groups. TQ was administered i.p. at doses of 2.5 and 5 mg/kg one week after diabetes induction by streptozotocin for 5 weeks. Results: TQ treatment of diabetic rats reduced pain score in acute and chronic phases of the formalin test (p < 0.05). Meanwhile, SS administration significantly reduced pain score only at chronic phase of the test (p < 0.01). Regarding hot tail immersion test, diabetic rats showed a significant reduction in tail flick latency as compared to control ones (p < 0.05) and TQ treatment of diabetic rats slightly increased this latency relative to untreated diabetics but the existing difference was not statistically significant. In addition, high-dose TQ significantly reduced serum level of MDA in diabetic group (p < 0.05). Conclusion: Taken together, administration of TQ could attenuate nociceptive score in both phases of formalin test in experimental model of diabetes mellitus and has no obvious effect on thermal pain threshold and part of this effect is exerted through attenuation of lipid peroxidation in peripoheral tissues of the body.