اثربخشي آموزش تاب‌آوري بر سطح كيفيت زندگي مادران داراي فرزندان10-13 ساله مبتلا به سرطان در بيمارستان امام خميني (ره) تهران سال1389- 1388

Effectiveness of Resilience Training On Level of Quality Of Life of Mothers Whose Children, Were Between 10- 13, Suffer From Cancer in Imam Khomeini Hospital Of Tehran during the Years 1388- 1389

اين پژوهش به منظور يقيين اثربخشي آموزش تاب‌آوري بر كيفيت زندگي مادراني كه فرزندان آن‌ها دچار سرطان شده‌اند، انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش كليه‌ي مادران فرزندان سرطاني بين 10 – 13 بوده است. روش پژوهش بكار گرفته شده طرح نيمه آزمايشي و شامل پيش‌آزمون و پس آزمون با گروه گواه بوده است. با روش نمونه‌گيري تصادفي يك گروه 30 نفري از مادران انتخاب شدند.آن‌ها در دو گروه مساوي قرار داده شده‌اند كه نيمي از آن‌ها در گروه آزمايش و نيمي ديگر در گروه گواه بوده‌اند. پرسشنامه‌هاي تاب‌آوري كانر – ديويد سون و كيفيت زندگي براي هر دو گروه به كار رفت. نتايج 9 جلسه آموزش تاب‌آروي با استفاده از روش تحليل كوواريانس نشان داد كه مادراني كه تحت آموزش معين قرار گرفتند در تاب‌آوري و كيفيت زندگي نسبت به مادراني كه از اين آموزش‌ها برخوردارنبوده‌اند پيشرفت بهتري داشته‌اند. آموزش تاب‌آوري تاثير معناداري بر مولفه‌هايي چون سلامت روان، عملكرد پايين، سرزندگي، درد بدني، سلامت عمومي، نقش هيجاني داشته است در حالي‌كه چنين اثري بر روي مولفه‌هاي عملكرد جسماني، عملكرد اجتماعي وجود نداشته است. اين پژوهش به اين نتيجه مي‌ رسد كه آموزش تاب‌آوري در افزايش تاب‌آوري و كيفيت زندگي مادراني كه فرزندان‌شان مبتلا به سرطان شده‌اند موثر بوده است.

his study has been done for the purpose of evaluating effect of resilience training on quality of life of mothers whose children suffer from cancer. The statistical population of the study was, all, mothers of cancerous children, between 10 to13. The sufferers had medical files in Imam Khomeini hospital during the years 1388-89. The applied method was a semi-experimental design, consisting pretest- post test, and along with a control group. By random sampling, a people of the 30 mothers selected; they were put in 2 groups equally: a half of them in experimental group and the rest in control group. Questionnaires of Conner-Davidson resilience scale and quality of life (SF36) were utilized for the both ones. The consequences of 9 sessions resilience training, through Covariance analysis, appeared that the mothers under the certain training have more promoted in resilience and level of life quality than the mothers did not enjoy those trainings. The resilience training gave meaningful effect on components such as mental health, low functioning, vitality, body pain, general health and emotional role while there was not the same effect on physical and social functioning. This study comes to the conclusion that the resilience training succeeds in promoting resilience and quality of life of mothers whose children suffer from cancer.