بررسي رابطه بين مهارت‌هاي اجتماعي و رشد زبان دريافتي در كودكان4 تا 6 ساله فارسي زبان

The relation between receptive language development and social skills among 4-to-6 year-old Persian-speaking children

چكيده مقدمه: زبان و مهارت اجتماعي دو مشخصه نوع بشر هستند كه در زندگي انسان نقش بسيار مهمي ايفا مي‌كنند. اكتساب گفتار و زبان يكي از مهم‌ترين مولفه‌هاي رشد است كه كاملاً وابسته به محيط اجتماعي شكل مي‌گيرد. در اين بين، زبان بياني و دريافتي دو عنصر كليدي رشد زبان محسوب مي‌شوند كه نقش مهي را در رشد و گسترش كفايت اجتماعي كودك بازي مي‌كنند. هدف از اين پژوهش، بررسي وجود ارتباط بين رشد زبان دريافتي و ابعاد مهارت‌هاي اجتماعي در كودكان 4 تا 6 ساله فارسي زبان بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش، 123كودك 4 تا 6 سال (76 پسر و 47 دختر) كه معيارهاي ورود به مطالعه را داشتند، از طريق تصادفي چند مرحله‌اي از بين همه مهدكودك‌هاي شيراز (141 مهدكودك)، انتخاب شدند. در ابتدا از اين كودكان آزمون رشد زبان و مقياس نظام درجه‌بندي مهارت‌هاي اجتماعي كه شامل دو فرم معلم و والدين است، گرفته شد. داده‌هاي حاصله با استفاده از روش ضريب همبستگي Pearson، توسط نرم‌افزار 16SPSS و در سطح معني‌داري 05/0 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ضريب همبستگي Pearson ارتباط مثبت و معني‌داري را بين تحول زبان دريافتي و ابعاد مهارت‌هاي اجتماعي فرم معلم نشان ‌داد (01/0 > P)، ولي همبستگي معني‌دار بين تحول زبان دريافتي و ابعاد مهارت‌هاي اجتماعي فرم والدين وجود نداشت (01/0 < P). همچنين، بين نظرات معلم و والدين همبستگي معني‌داري وجود نداشت (01/0 < P). نتيجه‎گيري: يافته‌هاي تحقيق حاضر، رابطه مثبت معني‌داري را بين تحول زبان دريافتي و ابعاد مهارت‌هاي اجتماعي آشكار ساخت كه اين ارتباط تنها از ديدگاه معلمان معني‌دار است. بر اين اساس، بايد به شرايط متفاوت محيط خانه و محيط آموزشي در امر تعليم و تربيت مهارت اجتماعي به كودكان توجه كرد و در اين راستا سعي كرد كه آموزش‌هاي لازم را در هر دو محيط براي آن‌ها فراهم نمود؛ چرا كه رشد اين مهارت‌ها مي‌تواند به رشد زبان دريافتي كودكان كمك كند. كليد واژه‌ها: زبان دريافتي، مهارت اجتماعي، كودكان، فارسي زبان نوع مقاله: پژوهشي

Abstract Introduction: Language and social skills, the two distinctive characteristics of mankind, play an important role in human life. The acquisition of speech and language, which is regarded to as one of the most important developmental factors, is totally dependent on social interaction. The aim of the current study was to determine the relation between the development of receptive language and selected aspects of social skills in 4-to-6 year-old Persian-speaking children. Materials and Methods: 123 normal Persian-speaking children with the age range of 4 to 6 years (76 boys and 47 girls) who met the inclusion criteria were recruited from Shiraz (Iran) kindergartens via a multistage random selection method. The Test of Language Development was first administered to evaluate the subjects’ linguistic skills and the Social Skills Rating System, including two teachers and parent questionnaire forms. Data were statistically analyzed via Pearson’s correlation coefficient using SPSS software version 16. Significance level was set at less than or equal to 0.05. Results: while the correlation between receptive language and selected dimension of social skills was signiticant, (P < 0.01), there was no significant correlation between receptive language and parent forms, (P > 0.01). Moreover, there was no significant correlation between teachers and parent forms (P > 0.01). Different conditions of home and educational environment should be considered during teaching the social skills of children and all efforts should be performed to provide necessary educations for children, as developing these skills could contribute developing their receptive language. Conclusion: These findings showed a positive significant correlation between the development of receptive language and selected aspects of social skills. However, this correlation is condidered positive from teachers, point of view. Keywords: Receptive language, Social skills, Children, Persian-speaking Type of article: Original article