آمايش زمين با استفاده از مدل هاي تصميم گيري در اراضي پيرانشهر، پسوه و جلديان

Land Use Planning of Piranshar, Pasveh and Jaldian Using Decision Support Models

ارزيابي اراضي و تعيين تناسب آنها براي تيپ هاي بهره وري خاص يكي از روش هاي مديريت و توسعه كشاورزي پايدار بوده كه مديران و برنامه ريزان را قادر مي سازد ضمن برنامه ريزي براي افزايش توليد، استفاده بهينه و مستمر از اراضي را نيز براي آينده لحاظ نمايند. هدف از اين تحقيق استفاده از مدل هاي تصميم گيريTerraza ، Cervatana و Almagra در محيط ميكروليز و توليد نقشه هاي زمين مرجع شده با استفاده از تكنيك GIS به منظور آمايش زمين در منطقه اي به وسعت 37775 هكتار واقع در عرض´30 ْ36 تا´50 ْ36 شمالي و طول´05 ْ45 تا´25 ْ 45 شرقي است. بر اساس پارامترهاي موثر در هر مدل، به ترتيب محدوديت هاي بيو-اقليمي، كلاس هاي قابليت يا استعداد و ارزيابي كيفي اراضي توسط مدل هاي فوق الذكر تعيين شدند و نتايج مدل Terraza نشان داد كه كشت ديم همه تيپ-هاي بهره وري مورد مطالعه (آفتابگردان، ذرت و سويا) امكان پذير نمي باشد. همچنين رعايت برخي توصيه هاي مديريتي مانند تعيين زمان حساس گياه به آب آبياري موجب صرفه جويي در مصرف آب بدون هرگونه تاثير منفي در ميزان عملكرد سالانه محصول مي شود. بر اساس نتايج مدل Cervatana حدود 35/91 درصد اراضي به عنوان اراضي خوب تا عالي و ولي حدود 65/8 درصد اراضي به عنوان متوسط تا خوب با محدوديت هاي خاك، شيب و فرسايش تشخيص داده شدند. در ادامه مراحل ارزيابي جهت حفاظت خاك، اراضي غيرمستعد كشاورزي براي احداث جنگل و مرتع معرفي شدند. بنابراين ارزيابي كيفي تناسب اراضي مستعد با استفاده از مدل Almagra نشان داد كه به ترتيب 21/10 و 79/89 درصد اراضي براي محصولات مورد مطالعه به دليل محدوديت هاي بافت، كربنات، عمق موثر، توسعه پروفيل و زهكشي به ترتيب در كلاس هاي مناسب (2S ) و نسبتاً مناسب (3 S) قرار مي گيرند.

Land evaluation and its suitability determination for specific land-uses is one of the management procedures and sustainable agriculture development that enables the managers and applicants not only for planning to increase the production but also to focouse on the future optimum and continous use.The aim of this research is using the Terraza, Cervatana and Almagra models as decision support models within the MicroLEIS to create geo-referenced maps for the purpose of land use planning in an area with 37775 ha extension, which is located in 36°30´ to 36°50´ North latitude and 45°05´ to 45°25´ East longitude. Based on each model effective parameters, bioclimatic deficiency, land capability and qualitative land suitability were determined using above mentioned models. The results of Terraza model showed that rainfed cultivation is not possible for all studied land uses (sunflower, maize and soybean). Also, considering some of the manegement recommendations such as identifying the sensitive time of crops for irrigation, reduce the water consumption without any negative impacts on annual yield. According to Cervatana model results, 91.35% of total area was distinguished as good to excellent, while 8.65% of the area due to soil, slope and erosion limitation factors was classified as moderate to well lands. Following the land evaluation process, the unsuitable lands determined by Cervatana model are introduced to be stablished as rangeland or forest to prevent the soil degradation.Therefore, qualitative land suitability evaluation of susceptible lands using Almagra model revealed that 10.21% and 89.79% of total area can take place in suitable (S2) and moderately suitable (S3) respectively by soil texture, carbonate, useful depth, drainage and profile development factors.