بررسي رابطه بين ميزان افت شنوايي و توانايي استريوگنوز دهاني در كودكان كم‏شنوا و بهنجار 5 ساله

The relation of hearing loss degrees and oral stereognosis in 5-year-old children

زمينه و هدف: استريوگنوز دهاني توانايي شناسايي اشيا و جايگاه آنها در دهان است و در توليد صداهاي گفتاري، ايفاي نقش مي‏كند. از آنجا كه كودكان كم‏شنوا داراي مشكلات توليدي هستند. از اين رو پژوهش حاضر توانايي استريوگنوز دهاني كودكان پنج ساله كم‏شنوا با درجات متفاوت افت شنوايي را با كودكان گروه بهنجار مورد مقايسه قرار داد. روش بررسي: اين مطالعه از نوع مقطعي، و به‏صورت غيرمداخله‏اي انجام شد. 40 كودك پنج ساله (30 كودك كم‏شنوا و 10كودك بهنجار) انتخاب شدند. اين كودكان با استفاده از آزمون تشخيص شكل از لحاظ توانايي استريوگنوز دهاني مورد مقايسه قرار گرفتند. براي تحليل از آزمون من‏ويتني استفاده شد. يافته‏ها: ميانگين پاسخ‏هاي درست آزمودني‏ها در توانايي استريوگنوز دهاني در گروه‏هاي بهنجار و كم‏شنواي شديد با 01/0=p و در گروه‏هاي بهنجار و كم‏شنواي عميق با 05/0=p، داراي تفاوت معني‏دار بود. بين ميانگين پاسخ‏هاي درست آزمودني‏ها در توانايي استريوگنوز دهاني در گروه‏هاي كم‏شنوا در مقايسه با يكديگر تفاوت معني‏دار وجود نداشت. همچنين ميانگين زمان تشخيص درست آزمودني‏ها به اشكال در گروه‏هاي بهنجار و تمامي گروه‏هاي كم‏شنوا، تفاوت معني‏دار مشاهده نشد. نتيجه‏گيري: يافته‏هاي پژوهش نشان مي‏دهد كه كودكان كم‏شنوا در مقايسه با كودكان بهنجار استريوگنوز دهاني مناسبي ندارند كه اين بدعملكردي مي‏تواند عامل مشاركت‏كننده در اختلالات توليدي به علت ارسال نامناسب بازخورد حس عمقي در اين كودكان باشد.

Background and Aim: Oral stereognosis is the ability to recognize the objects placed in the mouth; this plays a significant role in speech sounds production. Since the children with hearing loss have articulation disorders, this study aimed to clear the relation of hearing loss degrees and oral stereognosis in 5-year-old children. Methods: In this cross-sectional non-invasive study, 40 children of 5-year-old (30 children with different degrees of hearing loss and 10 normal children) were involved. Oral steriognostic test was done for all of them and the Mann-Whitney U was used for statistical analysis. Results: There were significant differences between the mean of oral stereognostic ability between the normal children and the children with severe (p < 0.01) or profound hearing loss (p=0.05). There was no significant difference between the mean of oral stereognostic ability among the children with moderate, severe and profound hearing loss compared with together. Besides, there was no significant difference between the mean of the time of diagnosis among all of hearing loss and normal children. Conclusion: The study shows that the children with moderate, severe and profound hearing loss have inefficient oral stereognosis in comparison with the normal children.