يك مدل جديد جهت نشان دادن تاثير قابليت پخش قطعات در كاهش هزينه ها در مساله توليد سلولي پويا

در اين مقاله يك مدل براي طراحي پيكربندي در سيستم هاي توليد سلولي پويا با مسيرهاي پردازش جايگزين ارايه شده است. يكي از نكات قابل توجه در اين مدل قابليت تقسيم يك نوع قطعه بر روي انواع ماشين هايي كه توان انجام آن را دارند مي باشد. هم‏چنين در مدل ارايه شده زمان بيكاري ماشين و سلول در نظر گرفته شده است. بدين معني كه براي تخصيص يافتن قطعات و ماشين آلات به ماشين ها و سلول ها علاوه بر در نظر گرفتن هزينه هاي مربوط به جابه جايي قطعات و هزينه هاي مربوط به عمليات، هزينه هاي مربوط به بيكاري سلول ها و ماشين آلات نيز در نظر گرفته شده است. با در نظر گرفتن هزينه هاي بيكاري سلولي و ماشين هاي داخل سلول توامان به دنبال كاهش هزينه و افزايش بهره وري هستيم. در پايان، مساله در قالب مدل رياضي مدل سازي شده و ضمن ارايه مثال به بررسي صحت مدل ارايه شده پرداخته شده است و توسط نرم افزار Lingo 9 حل شده است. هم‏چنين مقايسه اي بين مدل ارايه شده و حالتي كه پخش قطعات، بيكاري سلول و بيكاري ماشين نداريم شده است.

This paper presents a novel non-linear programming model in dynamic cellular manufacturing systems (DCMS). In this model, each part can split on any machine that is able to operate it (lot splitting). Also in this paper machine and cell idleness cost is considered, that is mean for allocated parts and machines to machines and cells machine and cell idleness cost is considered. Finally, a numerical example is solved by the lingo 9 software to verify the performance of proposed model.