مباني نظري حقيقتِ «طي‌‌الارض» از منظر امام خميني(ره)

Theoretical foundations of Tayy al-ard from Imam Khomaini’s perspective

مسيله طي‌‌الارض به عنوان يك كرامت و امر خارق‌العاده تلقّي مي‌شود كه در نظر عرفاني حضرت امام(ره) از اقتضايات برخواسته از مراتب كشف صوري عرفاني حقايق به شمار مي‌رود. اين امر و ساير تصرّف‌هاي مادي مثل طي‌‌الزمان، خبر دادن از غيب، راه رفتن بر روي آب، و زنده كردن مردگان، از جمله تصرفات مندرج در مكاشفات حسي هستند نه روحاني؛ از اين‌رو، به عنوان كرامتي بسيار والا تلقّي نمي‌شود و اولياي الهي حتي از آن اعراض مي‌كنند. حضرت امام(ره) در بررسي اين مسيله پيرو ابن‌عربي بوده و نظرات او را تبيين كرده است كه در اصل، بر پايه مباني عرفاني و نظري خودش به تقرير و تحرير مطلب پرداخته است. ايشان با تبيين نظريه «بطون و ظهور» (اخفا و اظهار در مراتب اسماي الهي) بر پايه روايات شيعه درباره اسم اعظم، تاويلي در چارچوب قدرت والاي اولياي الهي ارايه كرده‌اند. برخي از نظراتِ هم راستا با نظر امام‌خميني(ره) نيز در اين نوشتار مطرح و بررسي شده و بر اساس مباني امام مورد نقد و بررسي قرار گرفته است.

Tayy al-ard (covering a specific distance in no time) is an extraordinary act, which from the perspective of Imam Khomeini originates from a formally mystical discovery of facts. Like other material activities such as Tayy al-zaman, foretelling, walking on water surface, reviving the dead, Tayy al-ard is a sensational discovery, not a spiritual one. Tayy al-ard is not, thus a great miracle and that is why divine saints used to avoid practicing it. Imam Khomeini has followed Ibn Arabi’s principles (which are also his own principles) in describing the essence of Tayy al-ard. Explaining the theory of overt and covet (butoon wa duhoor) or covering and uncovering in divine attributes on the basis of Shiite traditions in regard with Allah’s great names, Imam Khomeini has interpreted the phenomenon of Tayy al-ard on the basis of the high power of divine saints. The author has also dealt with other theories similar to that of Imam Khomeini pinpointing their flaws on the basis of Imam’s thoughts.