حاكميّت فضاي عرفاني بر جايگاه "ليلي" در ادب فارسي

The Domination of Mystical Atmosphere on the Status of

داستان ليلي و مجنون در مقايسه با ديگر منظومه‌هاي غنايي، يكي از اصلي‌ترين و اساسي‌ترين منابع مورد استناد عارفان و محققان علوم عرفاني-غنايي به شمار مي‌رود. به نحوي كه اين غمنامه و اشخاص آن، هيچ‌گاه پشت حصار زمان از ياد نرفته‌اند و برعكس پس از سُرايش ليلي و مجنون، حضور آنان در اشعار و متون، ردّ پايي عميق از خود به جا گذاشته است. مقاله حاضر،كوششي است براي دريافت جايگاه «ليلي» در ادبيات به خصوص ادب عرفاني، و نيز بررسي وجوه حاكم بر شخصيت پذيريِ او؛ به اين بيان كه ليلي در طول زمان‌هاي متمادي، چه صفاتي به خود گرفته و مهم‌تر اينكه. در ادبيات عرفاني به چه صورتي جلوه گر مي‌شود.

Compared with other lyrical epopee, the “Leili and Majnoon “ story is considered as one of the most essential source scited by Sufi mystics and scientists so that this tragedy and its characters have never been forgotten over time. On the contrary after composing the Leili and Majnoon by Nizami, their presence has left a deep trace in poetry and literature. According to the theory of mystics, virtual lover can be a bridge to reachthe divine love. The present article is an effort to survey the "Leili" status in literature especially the mystical literature and also to review main aspects of her. This study examines the Conformity of this character based on Nizami narrative with emphasis on its important role in the area of mysticism .Finallythis study indicates that Leili is a historical mistress with specific attributes. Sometimes she is manifested as and sometimes as a manifestation of the eternal.