شناخت اجتماعي در بيماران دچار افسردگي عمده: شواهدي از آزمون ذهن خواني ازطريق چشم

Social cognition in patients with major depression disorder: Evidence from reading mind in the eyes test

چكيده هدف: هدف پژوهش مقايسه توانايي هاي شناخت اجتماعي افراد دچار افسردگي عمده با همتايان عادي آن ها بود. روش: روش پژوهش علي-مقايسه اي و جامعه آماري شامل كليه بيماران دچار اختلال افسردگي عمده بيمارستان لقمان شهر تهران به تعداد 160 بيمار بود. بر مبناي تشخيص روان پزشك يا روان شناس باليني مركز فوق 45 بيمار دچار اختلال افسردگي عمده با 50 فرد سالم بهروش نمونه گيري در دسترس انتخاب و با استفاده از آزمون ذهن خواني از طريق تصوير چشم بارون-كوهن، ويل رايت، هيل، راست و پلومب (2001) باهم مقايسه شدند. داده ها با آزمونt استودنت و تحليل واريانس دوراهه تحليل شد. يافته ها: يافته ها حاكي از تفاوت معناداري در عملكرد دو گروه افسرده و عادي در ذهن خواني بود. بيماران دچار افسردگي عمده نسبت به همتايان عادي خود، در گويه هاي حالات ذهني مثبت و خنثي عملكرد پايين تر و در گويه هاي حالات ذهني منفي عملكرد بالاتري نشان دادند. همچنين افراد سالم در حالات ذهني مثبت، بهتر از خنثي و در خنثي، بهتر از منفي عمل كردند و افراد افسرده دقيقاً الگوي عكس داشتند. نتيجه-گيري: نقصان در توانايي نظريه ذهن افراد افسرده مي تواند به عنوان يكي از فرضيه هاي سبب-شناختي در تحريف هاي شناختي اين بيماران مطرح باشد. بنابراين مي توان از ارزيابي و آموزش شناخت اجتماعي در بيماران دچار افسردگي به عنوان يك راهبرد درماني سود جست

Abstract Aim: The purpose of the present study was to compare social cognition abilities in patients with major depressed and matched healthy subjects. Method: The research design was retrospective, causal comparative and the statistical population of this study comprised of 160 patients with major depression disorder in Loghman Hospital in Tehran. In a cross-sectional study, 45 patients with major depression disorder (based on diagnosis by a clinical psychologist or a psychiatrist) were compared with 50 healthy subjects by means of convenient sampling method. Baron-Cohen’s (2001) Reading the Mind in the Eyes Test (RMET) was used as the research tool. Data were analyzed through Student t-test and Multivariate ANOVA. Results: Findings show significant difference in mind reading test performance in depressed and healthy individuals. Patients with major depression disorder had a significantly poorer performance in positive and neutral criteria of RMET and better performance in negative criteria. Furthermore healthy subjects had better performance in positive and neutral criteria than negative and this pattern was reversed in patients with major depression. Conclusion: Deficit in abilities related to the theory of mind in depressed patients can be considered as a possible cause of cognitive distortion of these patients. Based on the findings of the present study, evaluation and training of social cognition could be considered as a therapeutic technique in depressed patients.